opromienić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. sprawić, że osoba lub obiekt jest pozytywnie postrzegana z powodu jakiegoś wydarzenia lub działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Zadanie, które otrzymaliśmy do wykonania, opromieni chwałą imię polskiego żołnierza na całym świecie. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Anders, 2008
	Jeśli oddzielić motywy od działania i efekty od zamierzeń, to można powiedzieć, iż Witkacy urzeczywistnił się, zamieniając własne życie w fikcję, która stała się popkulturową legendą, a Gombrowicz - ożywiając fikcję literacką w taki sposób, by opromieniła jego własną biografię. źródło: NKJP: Mateusz Werner: Wobec nihilizmu. Gombrowicz, Witkacy, 2009
	Opromieniony sobotnim zwycięstwem nad Wierchami, prowadzący w tabeli szczyrzycki Orkan wyjeżdża do Nowego Sącza, by zmierzyć się z rezerwami Sandecji. źródło: NKJP: Odrabianie zaległości, Dziennik Polski, 2002-05-15
	Benjamin [...], opromieniony sukcesami w college'u, wraca do rodzinnej Kalifornii. Bogaty tatuś [...] kupuje mu w nagrodę czerwone alfa romeo. źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Absolwent, Gazeta Wyborcza, 1998-11-06

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opromieniłem +(e)m opromienił	opromieniłam +(e)m opromieniła	opromieniłom +(e)m opromieniło	opromieniliśmy +(e)śmy opromienili	opromieniłyśmy +(e)śmy opromieniły
2 os.	opromieniłeś +(e)ś opromienił	opromieniłaś +(e)ś opromieniła	opromieniłoś +(e)ś opromieniło	opromieniliście +(e)ście opromienili	opromieniłyście +(e)ście opromieniły
3 os.	opromienił	opromieniła	opromieniło	opromienili	opromieniły

bezosobnik: opromieniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opromieńmy
2 os.	opromień	opromieńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opromieniłbym bym opromienił	opromieniłabym bym opromieniła	opromieniłobym bym opromieniło	opromienilibyśmy byśmy opromienili	opromieniłybyśmy byśmy opromieniły
2 os.	opromieniłbyś byś opromienił	opromieniłabyś byś opromieniła	opromieniłobyś byś opromieniło	opromienilibyście byście opromienili	opromieniłybyście byście opromieniły
3 os.	opromieniłby by opromienił	opromieniłaby by opromieniła	opromieniłoby by opromieniło	opromieniliby by opromienili	opromieniłyby by opromieniły

bezosobnik: opromieniono by

bezokolicznik: opromienić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: opromieniwszy

gerundium: opromienienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: opromieniony

odpowiednik aspektowy: opromieniać

	+	opromienić	+	KOGO/CO
	+	opromienić	+	(CZYM)