-
1.
książk. osoba zachowująca się niezgodnie z przyjętymi normami lub lekkomyślnie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Miałem zresztą spotkać się wkrótce z tym niecnotą, który był jednym z naszych najlepszych w Krakowie szpiegów.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
- Niecnoto, nicponiu! - wrzeszczała coraz głośniej Gryzelda. - Ktokolwiek tym dzieciom ojca zamordował, twoim tu śladem przybył!
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
[...] przyczyn by trzeba szukać znacznie głębiej niż w postawie tych niecnot donoszących do SB.
źródło: NKJP: Robert Kaczmarek: Cnoty i historia, Dziennik Polski, 2006-03-18
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niecnota
niecnoci
niecnoty
ndepr niecnoty
depr D. niecnoty
niecnotów
niecnot
C. niecnocie
niecnotom
B. niecnotę
niecnotów
niecnoty
N. niecnotą
niecnotami
Ms. niecnocie
niecnotach
W. niecnoto
niecnoci
niecnoty
ndepr niecnoty
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm niecnot , B. lm niecnoty . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm niecnotów lub r. ż, D. lm niecnot , B. lm niecnoty .
-