osąd
-
książk. ocena danego obiektu lub sytuacji, sformułowana na podstawie argumentów uznanych za przemyślane i obiektywne
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- publiczny, społeczny, własny; ostateczny; krytyczny, negatywny, surowy; jasny, obiektywny, racjonalny, słuszny, sprawiedliwy, trzeźwy, zdrowy; pochopny, subiektywny osąd; osąd moralny
- osąd czytelników, historii, ludzi, społeczeństwa, wyborców; sprawy, sytuacji, rzeczywistości
- opinie i osądy
- osąd należy do kogoś
- poddać/poddawać, podlegać osądowi
- wydać osąd
- poddać/poddawać pod osąd
-
Wszelkie nowe, gwałtowne emocje bardzo szkodzą pacjentom w początkowej fazie terapii, bo zaburzają prawidłowy osąd sytuacji.
źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
W ciągu naszego życia rozwijamy sami osądy o sobie, a żyjąc i działając w otoczeniu innych ludzi, również ich osądy o nas.
źródło: NKJP: Edward Rozumowski: Reiki: naturalna metoda uzdrawiania przez nakładanie rąk, 2008
Kto mógłby wydać bardziej wiarygodny osąd?
źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
Poczekajmy z osądami, aż sprawę wyjaśni policja.
źródło: NKJP: Zygmunt Mułek: Taakie buty, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-08-12
W czasie prac połączonych komisji posłowie zgłaszali wątpliwości dotyczące rozwiązania zawartego w art. 36 i dlatego też ten właśnie artykuł był wielokrotnie analizowany, poprawiany, poddawany osądowi ekspertów.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 13.06.1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. osąd
osądy
D. osądu
osądów
C. osądowi
osądom
B. osąd
osądy
N. osądem
osądami
Ms. osądzie
osądach
W. osądzie
osądy
-
+ osąd + (CZEGO)+ osąd + (o CZYM) -