osamotnieć

Definicja

książk. zacząć być w sytuacji, w której nie ma się przy sobie osób bliskich
Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Pokolenia odchodzące to są pokolenia, które między innymi przestają mówić. Bo nie mają już do kogo gdy osamotnieli w otoczeniu mało ich znającym albo dochodzą do wniosku, że nie są już słyszalni. To milczenie seniorów stanowi czasem znamienny kontrapunkt rzeczywistości historycznej.

źródło: Józefa Hennelowa: Votum separatum: publicystyka 1982-1999, 2000 (books.google.pl)

Drugi również musiał opuścić wieś, bo się zestarzał i osamotniał. Ich spotkanie było przypadkowe, na chwilę zatliły się i zaraz zgasły dawne urazy [...].

źródło: Wiesław Balcerak: Polska i Bułgaria w okresie budownictwa socjalizmu, 1981 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	osamotnieję	osamotniejemy
2 os.	osamotniejesz	osamotniejecie
3 os.	osamotnieje	osamotnieją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osamotniałem +(e)m osamotniał	osamotniałam +(e)m osamotniała	osamotniałom +(e)m osamotniało	osamotnieliśmy +(e)śmy osamotnieli	osamotniałyśmy +(e)śmy osamotniały
2 os.	osamotniałeś +(e)ś osamotniał	osamotniałaś +(e)ś osamotniała	osamotniałoś +(e)ś osamotniało	osamotnieliście +(e)ście osamotnieli	osamotniałyście +(e)ście osamotniały
3 os.	osamotniał	osamotniała	osamotniało	osamotnieli	osamotniały

bezosobnik: osamotniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		osamotniejmy
2 os.	osamotniej	osamotniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	osamotniałbym bym osamotniał	osamotniałabym bym osamotniała	osamotniałobym bym osamotniało	osamotnielibyśmy byśmy osamotnieli	osamotniałybyśmy byśmy osamotniały
2 os.	osamotniałbyś byś osamotniał	osamotniałabyś byś osamotniała	osamotniałobyś byś osamotniało	osamotnielibyście byście osamotnieli	osamotniałybyście byście osamotniały
3 os.	osamotniałby by osamotniał	osamotniałaby by osamotniała	osamotniałoby by osamotniało	osamotnieliby by osamotnieli	osamotniałyby by osamotniały

bezosobnik: osamotniano by

bezokolicznik: osamotnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: osamotniawszy

gerundium: osamotnienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	osamotnienie	osamotnienia
D.	osamotnienia	osamotnień
C.	osamotnieniu	osamotnieniom
B.	osamotnienie	osamotnienia
N.	osamotnieniem	osamotnieniami
Ms.	osamotnieniu	osamotnieniach
W.	osamotnienie	osamotnienia

odpowiednik aspektowy: samotnieć

Pochodzenie

Zob. samotny

CHRONOLOGIZACJA:

1830, Aleksander Bronikowski, Polska w XVII wieku, czyli Jan III Sobieski i dwór jego, t. 3, polona.pl

CHRONOLOGIZACJA POKAŻ WSZYSTKO

Data ostatniej modyfikacji: 31.05.2023