-
1.
melodia grana w określonych porach przez trębacza na wieży kościelnej lub ratuszowej, w obozie lub w czasie polowania -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
hiperonimy: melodia
-
- hejnał krakowski, mariacki, toruński; miejski
- hejnał miasta
- dźwięki hejnału
- hejnał rozbrzmiewa, rozpocznie coś
- wysłuchać hejnału
- grać, odegrać/odgrywać, skomponować, wykonać hejnał
-
W Krakowie sygnałem dającym początek obiadom w restauracjach, gospodach i traktierniach był hejnał mariacki o godzinie dwunastej w południe.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004
Opolski hejnał to melodia ludowa, która od 1952 roku jest także sygnałem rozgłośni Polskiego Radia w Opolu.
źródło: NKJP: Karol Gilski: Jak hejnalista z hejnalistą, Trybuna Śląska, 2001-07-27
Sygnaliści z całej Polski wykonywali swoje hejnały w samo południe z drugiego piętra gdańskiego ratusza.
źródło: NKJP: Romek Piela: Czy utwór kłodzkich muzyków będzie grany z miejskiego Ratusza?, Gazeta Wrocławska nr 16/08, 1999
Hejnał myśliwski zagrany w lesie, powtarzany echem, nie ma sobie równych [...].
źródło: NKJP: Joanna Kasprzak: Sztuka zapomniana, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-02-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hejnał
hejnały
D. hejnału
hejnałów
C. hejnałowi
hejnałom
B. hejnał
hejnały
N. hejnałem
hejnałami
Ms. hejnale
hejnałach
W. hejnale
hejnały
-
węg. hajnal 'jutrzenka, zorza, świt'