podarek
-
coś, co daje się na własność osobie, której ktoś chce sprawić przyjemność
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta -
synonimy: podarunek
-
- cenny, drobny, kosztowny, skromny; gwiazdkowy, ślubny podarek
- otrzymać podarek; przyjąć/przyjmować podarki
-
Jest porządnie ubrany, ma podarki: ciepły sweter dla ojca, srebrny ołówek dla Walka, korale dla Kachny, a najdroższy podarek dla Weronki - materiał na sukienkę. I nikt się nie dowie, jak ciężko to przyszło.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiatka z Celulozy, 1952
Kiedy służba przyjęła już życzenia i podarki, dziedzic zwrócił się ku domownikom.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Po powitaniu, wręczeniu podarków, zasiedli na ławach przy drewnianym stole, a Luba postawiła herbatę i kanapki.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Na gwiazdkę zamiast podarków dawał nam koperty z czekami... Podarek, który nie wymaga myślenia o nas. Musiałby wybadać, o czym marzymy, jeździć po sklepach i kupować, prościej wypełnić czek.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
- Wszystko, co dla niej uczyniłem, że byłem dobry, że się opiekowałem w szpitalu. - Wyłapuje, wytężywszy słuch. - To jest podarek od ciebie, tak powiedział. I że innego nie potrzebuje.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podarek
podarki
D. podarku
podarków
C. podarkowi
podarkom
B. podarek
podarki
N. podarkiem
podarkami
Ms. podarku
podarkach
W. podarku
podarki
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego podarować ; zob. darować