podarek

  • coś, co daje się na własność osobie, której ktoś chce sprawić przyjemność
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    zwyczaje i obyczaje


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    uroczystości i święta

  • synonimy:  podarunek
    • cenny, drobny, kosztowny, skromny; gwiazdkowy, ślubny podarek
    • otrzymać podarek; przyjąć/przyjmować podarki
  • Jest porządnie ubrany, ma podarki: ciepły sweter dla ojca, srebrny ołówek dla Walka, korale dla Kachny, a najdroższy podarek dla Weronki - materiał na sukienkę. I nikt się nie dowie, jak ciężko to przyszło.

    źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiatka z Celulozy, 1952

    Kiedy służba przyjęła już życzenia i podarki, dziedzic zwrócił się ku domownikom.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Po powitaniu, wręczeniu podarków, zasiedli na ławach przy drewnianym stole, a Luba postawiła herbatę i kanapki.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

    Na gwiazdkę zamiast podarków dawał nam koperty z czekami... Podarek, który nie wymaga myślenia o nas. Musiałby wybadać, o czym marzymy, jeździć po sklepach i kupować, prościej wypełnić czek.

    źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

    - Wszystko, co dla niej uczyniłem, że byłem dobry, że się opiekowałem w szpitalu. - Wyłapuje, wytężywszy słuch. - To jest podarek od ciebie, tak powiedział. I że innego nie potrzebuje.

    źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. podarek
    podarki
    D. podarku
    podarków
    C. podarkowi
    podarkom
    B. podarek
    podarki
    N. podarkiem
    podarkami
    Ms. podarku
    podarkach
    W. podarku
    podarki
  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego  podarować ; zob.  darować 

CHRONOLOGIZACJA:
1534, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 13.06.2023