otrzepać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrzepałem się +(e)m się otrzepał	otrzepałam się +(e)m się otrzepała	otrzepałom się +(e)m się otrzepało	otrzepaliśmy się +(e)śmy się otrzepali	otrzepałyśmy się +(e)śmy się otrzepały
2 os.	otrzepałeś się +(e)ś się otrzepał	otrzepałaś się +(e)ś się otrzepała	otrzepałoś się +(e)ś się otrzepało	otrzepaliście się +(e)ście się otrzepali	otrzepałyście się +(e)ście się otrzepały
3 os.	otrzepał się	otrzepała się	otrzepało się	otrzepali się	otrzepały się

bezosobnik: otrzepano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		otrzepmy się
2 os.	otrzep się	otrzepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	otrzepałbym się bym się otrzepał	otrzepałabym się bym się otrzepała	otrzepałobym się bym się otrzepało	otrzepalibyśmy się byśmy się otrzepali	otrzepałybyśmy się byśmy się otrzepały
2 os.	otrzepałbyś się byś się otrzepał	otrzepałabyś się byś się otrzepała	otrzepałobyś się byś się otrzepało	otrzepalibyście się byście się otrzepali	otrzepałybyście się byście się otrzepały
3 os.	otrzepałby się by się otrzepał	otrzepałaby się by się otrzepała	otrzepałoby się by się otrzepało	otrzepaliby się by się otrzepali	otrzepałyby się by się otrzepały

bezosobnik: otrzepano by się

bezokolicznik: otrzepać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: otrzepawszy się

gerundium: otrzepanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: otrzepywać się

+

otrzepać się

+

(z CZEGO)