nieludzki - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

taki, który postępuje niezgodnie z przyjętymi zasadami dotyczącymi współżycia ludzi i traktowania istot żywych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Usposobienie człowieka

cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Oskarżony podtrzymał zarzuty postawione Rychlińskiemu i wyraził żal, że dzień rozrachunku nastąpił tak późno, gdy nieludzki lekarz jest już tylko ruiną człowieka. źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
	„Inka 1946” to już tylko portret osiemnastoletniej świętej i męczennicy w walce o wolną Polskę, dumnie patrzącej w oczy nieludzkim oprawcom. źródło: NKJP: Aneta Kyzioł: Remanent po PRL, Polityka, 2007-01-27
	Instrukcja powstańcza Komitetu wileńskiego nakazywała dowódcom nie tylko ogłaszać chłopom uwłaszczenie, ale i karać śmiercią szczególnie nieludzkich dziedziców. źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
	Kto jest nieludzki? Zwyrodniali władcy tego świata, którzy doprowadzili do rzezi wielu milionów niewinnych ludzi w obu wojnach światowych i dążą do trzeciej wojny [...]. źródło: NKJP: Internet
	Wyrzucone z domów psy długo tęsknią za nieludzkimi właścicielami ... źródło: NKJP: (ABE,AMI): Pieskie życie, Gazeta Wrocławska, 2002-08-06

część mowy: przymiotnik

Stopień równy