nieokiełznanie II

I

rzeczownik

  • książk.  cecha kogoś, czyjej aktywności nie można ograniczyć ani kontrolować
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Nie chcę być niewolnikiem własnego nieokiełznania. Własnej głupoty. Braku zasad i ignorancji.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. nieokiełznanie
    nieokiełznania
    D. nieokiełznania
    nieokiełznań
    C. nieokiełznaniu
    nieokiełznaniom
    B. nieokiełznanie
    nieokiełznania
    N. nieokiełznaniem
    nieokiełznaniami
    Ms. nieokiełznaniu
    nieokiełznaniach
    W. nieokiełznanie
    nieokiełznania

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob. kiełzno

CHRONOLOGIZACJA:
1858, Kronika Wiadomości Krajowych i Zagranicznych, nr 211, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2023