-
1.
działanie mające na celu zainteresowanie kogoś sobą erotycznie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność -
- udany podryw, podryw doskonały
- okazja do podrywu
- miejsce, przepis, recepta, sposób, tekst na podryw
- iść, ruszać na podryw
-
W Japonii podryw na ulicy jest raczej niemożliwy. Młode kobiety rzadko zaglądają gdzieś same, trzymają się w grupie.
źródło: NKJP: Elżbieta Potocka: Mały atlas kobiet, CKM nr 06/12, 1998
Najpierw odwiedziłyśmy kilka knajp, intensywnie popierając polski przemysł alkoholowy oraz spławiłyśmy około czterdziestu amatorów barowych podrywów.
źródło: NKJP: Anna Dąbrowska: Wesoła wdówka, Cosmopolitan nr 7, 1999
Dla mnie podryw to sztuka, której trzeba się nauczyć, mało tego, trzeba także pozbyć się oporów i wrodzonej nieśmiałości, to wymaga pracy, choć jak widać, nie każdemu się chce.
źródło: NKJP: Internet
Książka Jasia – scenki z życia dwóch studentów, którzy by chcieli zaliczyć pannę, ale mają problemy z podrywem, więc spędzają czas na piciu oraz gadaniu o życiu, wszechświecie i całej reszcie – nie powiedziała mi niczego.
źródło: NKJP: Michał R. Wiśniewski: W domach z betonu nie ma wolnej miłości, Esensja nr 07, 2009-09-08
Jasne, jasne, szczególnie jeśli udajemy się na podryw chorwackich panienek! Dajmy spokój z patosem i komunikujmy się ze sobą mową nieco bardziej potoczną.
źródło: NKJP: Artur Górski: Magia „Sacro Arsenale”, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. podryw
podrywy
D. podrywu
podrywów
C. podrywowi
podrywom
B. podryw
podrywy
N. podrywem
podrywami
Ms. podrywie
podrywach
W. podrywie
podrywy
-
+ podryw + (KOGO) -
Od: podrywać (dziewczynę); zob. rwać