mruczeć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. niewyraźnie

  • 2.

    mówić lub śpiewać coś niskim, przyciszonym głosem, przez co trudno zrozumieć słowa
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    mówienie

    • mruczeć niewyraźnie; pod nosem; z zadowoleniem
    • zacząć mruczeć
    • mruczeć przez sen
  • Czasem mruczy coś niewyraźnie. Staram się pochwycić, co on tam bredzi. Stęknęło jeszcze raz. Nastawiam ucha. „Idą, idą...” szepce Lilienfisch.

    źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995

    [...] chudy pan w okularach chustkę z kieszeni wydobył i coś tam mruczał, że mu piasek niby wpadł do oka.

    źródło: NKJP: Maria Krüger: Karolcia, 1959

    Ale gdy w nocy znów zaczynał płakać, tato mruczał przez sen: „Zajmij się w końcu tym swoim dzieckiem” [...] .

    źródło: NKJP: Małgorzata Agaciak: Nie płacz, lalko, proszę, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-10-28

    „Molo, gdy zapada zmierzch, a, a... ” - mruczał nawet nie fałszując. Nagle melodia zamarła mu na ustach.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. mruczę
    mruczymy
    2 os. mruczysz
    mruczycie
    3 os. mruczy
    mruczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. mruczałem
    +(e)m mruczał
    mruczałam
    +(e)m mruczała
    mruczałom
    +(e)m mruczało
    mruczeliśmy
    +(e)śmy mruczeli
    mruczałyśmy
    +(e)śmy mruczały
    2 os. mruczałeś
    +(e)ś mruczał
    mruczałaś
    +(e)ś mruczała
    mruczałoś
    +(e)ś mruczało
    mruczeliście
    +(e)ście mruczeli
    mruczałyście
    +(e)ście mruczały
    3 os. mruczał
    mruczała
    mruczało
    mruczeli
    mruczały

    bezosobnik: mruczano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę mruczał
    będę mruczeć
    będę mruczała
    będę mruczeć
    będę mruczało
    będę mruczeć
    będziemy mruczeli
    będziemy mruczeć
    będziemy mruczały
    będziemy mruczeć
    2 os. będziesz mruczał
    będziesz mruczeć
    będziesz mruczała
    będziesz mruczeć
    będziesz mruczało
    będziesz mruczeć
    będziecie mruczeli
    będziecie mruczeć
    będziecie mruczały
    będziecie mruczeć
    3 os. będzie mruczał
    będzie mruczeć
    będzie mruczała
    będzie mruczeć
    będzie mruczało
    będzie mruczeć
    będą mruczeli
    będą mruczeć
    będą mruczały
    będą mruczeć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. mruczmy
    2 os. mrucz
    mruczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. mruczałbym
    bym mruczał
    mruczałabym
    bym mruczała
    mruczałobym
    bym mruczało
    mruczelibyśmy
    byśmy mruczeli
    mruczałybyśmy
    byśmy mruczały
    2 os. mruczałbyś
    byś mruczał
    mruczałabyś
    byś mruczała
    mruczałobyś
    byś mruczało
    mruczelibyście
    byście mruczeli
    mruczałybyście
    byście mruczały
    3 os. mruczałby
    by mruczał
    mruczałaby
    by mruczała
    mruczałoby
    by mruczało
    mruczeliby
    by mruczeli
    mruczałyby
    by mruczały

    bezosobnik: mruczano by

    bezokolicznik: mruczeć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: mrucząc

    gerundium: mruczenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: mruczący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: mruczany

    odpowiednik aspektowy: mruknąć

  • bez ograniczeń + mruczeć +
    (JAK) + MOWA WPROST
    bez ograniczeń + mruczeć +
    (JAK) + CO
  • psł. *mr̥čati

    Czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego; w języku polskim obok regularnego rozwoju *r̥ > ar (dial. marczeć) też rzadszy rozwój w -yr- (dial. myrczeć) oraz w -ur- (dial. murczeć), które uległo przestawce ur > ru