spierniczeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

pot. o mężczyźnie: zestarzeć się i stać się w związku z tym niesprawnym fizycznie lub umysłowo

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

starzenie się

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

zdziadzieć

Cytaty

Pierwszy zjazd absolwentów naszego rocznika miał się odbyć piętnaście lat po maturze. Nie doszło do tego, jeszcześmy widocznie nie dość spierniczeli. Zebraliśmy się na ćwierćwiecze. To była pełna pompa [...].

źródło: Jan Bijak: Piekłem nie postraszy, 1982 (books.google.pl)

Kapitan kilka razy nam przypominał, że jeszcze mamy czas na starzenie się, chodzenie o lasce. Spierniczeć każdy zdąży.

źródło: Zbigniew Kosiorowski: Skarby kapitana Flinta, 1987 (books.google.pl)

[...] napisał, że autor doszczętnie spierniczał i pisze sklerotyczne brednie [...].

źródło: Jerzy Stefan Stawiński: Sześć wcieleń Jana Piszczyka i inne utwor, 1978 (books.google.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	spierniczeję	spierniczejemy
2 os.	spierniczejesz	spierniczejecie
3 os.	spierniczeje	spierniczeją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spierniczałem +(e)m spierniczał	spierniczałam +(e)m spierniczała	spierniczałom +(e)m spierniczało	spierniczeliśmy +(e)śmy spierniczeli	spierniczałyśmy +(e)śmy spierniczały
2 os.	spierniczałeś +(e)ś spierniczał	spierniczałaś +(e)ś spierniczała	spierniczałoś +(e)ś spierniczało	spierniczeliście +(e)ście spierniczeli	spierniczałyście +(e)ście spierniczały
3 os.	spierniczał	spierniczała	spierniczało	spierniczeli	spierniczały

bezosobnik: spierniczano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spierniczejmy
2 os.	spierniczej	spierniczejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spierniczałbym bym spierniczał	spierniczałabym bym spierniczała	spierniczałobym bym spierniczało	spierniczelibyśmy byśmy spierniczeli	spierniczałybyśmy byśmy spierniczały
2 os.	spierniczałbyś byś spierniczał	spierniczałabyś byś spierniczała	spierniczałobyś byś spierniczało	spierniczelibyście byście spierniczeli	spierniczałybyście byście spierniczały
3 os.	spierniczałby by spierniczał	spierniczałaby by spierniczała	spierniczałoby by spierniczało	spierniczeliby by spierniczeli	spierniczałyby by spierniczały

bezosobnik: spierniczano by

bezokolicznik: spierniczeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spierniczawszy

gerundium: spierniczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	spierniczenie	spierniczenia
D.	spierniczenia	spierniczeń
C.	spierniczeniu	spierniczeniom
B.	spierniczenie	spierniczenia
N.	spierniczeniem	spierniczeniami
Ms.	spierniczeniu	spierniczeniach
W.	spierniczenie	spierniczenia

odpowiednik aspektowy: pierniczeć

Pochodzenie

Zob. piernik