pociesznie

  • w sposób wzbudzający wesołość lub wywołujący w kimś przypływ pozytywnych uczuć
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

    • brzmieć, wyglądać, zachowywać się pociesznie
  • Nawet dla wyrafinowanych intelektualistów język czeski brzmi - trudno powiedzieć dlaczego - zabawnie i pociesznie.

    źródło: NKJP: Tomasz Maćkowiak: Jożin i koledzy, Polityka, 2008-02-09

    Bardzo lubiłam fotografować Marysię. Tak pociesznie się wyginała i przybierała różne pozy. Ona była wręcz urodzona do obiektywu.

    źródło: NKJP: Michał Jankowiak: Niezależne i samodzielne, Polska Głos Wielkopolski, 2007-03-03

    Zamiast psów wielu mieszkańców Tokio hoduje kotki i króliczki. Pociesznie to wygląda, jak te stworzonka, często z kokardkami, maszerują sobie ulicami na ładnych smyczach. Radość mają i dzieci, i starsi.

    źródło: NKJP: Eugenia Jakubowska: Japonia - Kraj Kwitnącej Wiśni, Czas Ostrzeszowski, 2005

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. cieszyć

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  pocieszyć 
Data ostatniej modyfikacji: 11.09.2023