wyplewić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. grządki

  • 1.

    wyrwać chwasty z terenu uprawnego
  • CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Świat roślin

    ogrodnictwo i dbałość o rośliny

    • wyplewić chwasty; grządki, pole; ogórki, ziemniaki
  • Rozpoczął prace porządkowe: wyplewił chaszcze, wypalił trawy i z pomocą syna obciął gałęzie jesionu, który rósł na pagórku.

    źródło: NKJP: Joanna Szczygieł: Ocalić od zapomnienia, 2002-09-13

    Drugi z mężczyzn jest zdania, że rząd powinien mocno reklamować polską żywność. - Nie jest chemiczna, w Unii dają sześć razy więcej oprysków. A u nas kobitki rękami chwasty wyplewią, chemią nie podlewają.

    źródło: NKJP: Płotki między rekinami, Dziennik Polski, 2003-08-01

    Konopie rosły w idealnie równych grządkach, na dokładnie wyplewionym polu.

    źródło: NKJP: Konopie w pokrzywach, Gazeta Krakowska, 2003-06-25

    Możemy [...] zrobić generalne porządki na grobie: wyczyścić nagrobek, wyplewić posadzone na nim kwiaty, usunąć kwiaty zwiędłe i wymienić wypalone znicze.

    źródło: NKJP: Anna Góra, Agnieszka Szpila: Symbole naszej pamięci, Trybuna Śląska, 2002-10-26

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyplewię
    wyplewimy
    2 os. wyplewisz
    wyplewicie
    3 os. wyplewi
    wyplewią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyplewiłem
    +(e)m wyplewił
    wyplewiłam
    +(e)m wyplewiła
    wyplewiłom
    +(e)m wyplewiło
    wyplewiliśmy
    +(e)śmy wyplewili
    wyplewiłyśmy
    +(e)śmy wyplewiły
    2 os. wyplewiłeś
    +(e)ś wyplewił
    wyplewiłaś
    +(e)ś wyplewiła
    wyplewiłoś
    +(e)ś wyplewiło
    wyplewiliście
    +(e)ście wyplewili
    wyplewiłyście
    +(e)ście wyplewiły
    3 os. wyplewił
    wyplewiła
    wyplewiło
    wyplewili
    wyplewiły

    bezosobnik: wyplewiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. wyplewmy
    2 os. wyplew
    wyplewcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. wyplewiłbym
    bym wyplewił
    wyplewiłabym
    bym wyplewiła
    wyplewiłobym
    bym wyplewiło
    wyplewilibyśmy
    byśmy wyplewili
    wyplewiłybyśmy
    byśmy wyplewiły
    2 os. wyplewiłbyś
    byś wyplewił
    wyplewiłabyś
    byś wyplewiła
    wyplewiłobyś
    byś wyplewiło
    wyplewilibyście
    byście wyplewili
    wyplewiłybyście
    byście wyplewiły
    3 os. wyplewiłby
    by wyplewił
    wyplewiłaby
    by wyplewiła
    wyplewiłoby
    by wyplewiło
    wyplewiliby
    by wyplewili
    wyplewiłyby
    by wyplewiły

    bezosobnik: wyplewiono by

    bezokolicznik: wyplewić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyplewiwszy

    gerundium: wyplewienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: wyplewiony

    odpowiednik aspektowy: plewić

  • bez ograniczeń + wyplewić +
    CO
  • Zob. pleć