pierrot
-
teatr. postać z włoskiej komedii dell'arte i francuskiej pantomimy, mająca umalowaną na biało twarz lub maskę, z namalowanymi dużymi czarnymi łzami, wyrażającą smutek, ubrana w biały strój z czarnymi guzikami
-
Zapisywane również wielką literą: Pierrot.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr -
- blady, smutny pierrot
- pierrot i kolombina
- postać, rola pierrota
-
[...] jedną z jego ulubionych postaci jest smutny pierrot, ukrywający pod warstwą kredy wszystkie drgnienia swego serca.
źródło: Mieczysław Wallis: Secesja, 1974 (books.google.pl)
Przebrała się [...] za pierrota, a Maurycy [...] był kolombiną, co wzbudziło dużo śmiechu.
źródło: NKJP: Andrzej Bart: Fabryka Muchłapek, 2008
Na małych estradach ukazywały się postacie z commedia dell'arte: arlekini, pierroci, kolombiny w maskach i bez masek [...].
źródło: Literatura na Świecie, 1972 (books.google.pl)
W teatrze, dzięki iluzji, wszystko zdarzyć się może. Nawet to, że colombiny i pierroty tańczą w zupełnie innych rytmach, niż by się nam mogło wydawać.
źródło: NKJP: Stefan Drajewski: Maski teatru, Polska Głos Wielkopolski, 2005-05-17
Nie wiedział, że upiorna bladość podkreślona przez lśniącą czerń włosów upodobniła jego twarz do maski tragicznego Pierrota [...].
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jeżeli ze mną pojedziesz, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pierrot
pierroci
ndepr pierroty
depr D. pierrota
pierrotów
C. pierrotowi
pierrotom
B. pierrota
pierrotów
N. pierrotem
pierrotami
Ms. pierrocie
pierrotach
W. pierrocie
pierroci
ndepr pierroty
depr -
Od fr. Pierrot, będącego zdrobnieniem imienia Pierre (pol. Piotr)