plenić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pejorat. pojawiać się gdzieś coraz liczniej lub częściej

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

szerzyć się

chamstwo, kłamstwo, korupcja, oszustwo, przemoc, zło, złodziejstwo pleni się; błędy językowe, rusycyzmy, wulgaryzmy plenią się

	Pleniło się kłamstwo i oszustwo. źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997
	Fakt, że korupcja się pleni, a ludzie potrafią ją dostrzec i potępić - zaskoczył socjalistów. źródło: NKJP: Grzegorz Dobiecki: Porozumienie przeciwko diabłu, Gazeta Wyborcza, 1993-07-31
	Wulgaryzmy plenią się we współczesnej polszczyźnie w sposób zastraszający. źródło: NKJP: Małgorzata zamiast Margaret, Dziennik Bałtycki, 1999-07-23
	Należy [...] przypomnieć o pleniącej się w mediach, ale i wśród wykładowców i nauczycieli zasadzie [...] nakazującej wręcz nauczycielom omijanie zagadnień i sformułowań „drażliwych”. źródło: NKJP: Lucyna Kulińska: Takie Rzeczypospolite będą..., Dziennik Polski, 2005-03-30
	Pleniące się na zakopiańskich ulicach i na straganach pamiątkarstwo, często oferowane przez autentycznych górali, zwykle nie ma nic wspólnego z prawdziwą sztuką ludową i jest zwyczajną tandetą suwenirową. źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry. Przewodnik, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pleniłem się +(e)m się plenił	pleniłam się +(e)m się pleniła	pleniłom się +(e)m się pleniło	pleniliśmy się +(e)śmy się plenili	pleniłyśmy się +(e)śmy się pleniły
2 os.	pleniłeś się +(e)ś się plenił	pleniłaś się +(e)ś się pleniła	pleniłoś się +(e)ś się pleniło	pleniliście się +(e)ście się plenili	pleniłyście się +(e)ście się pleniły
3 os.	plenił się	pleniła się	pleniło się	plenili się	pleniły się

bezosobnik: pleniono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się plenił będę się plenić	będę się pleniła będę się plenić	będę się pleniło będę się plenić	będziemy się plenili będziemy się plenić	będziemy się pleniły będziemy się plenić
2 os.	będziesz się plenił będziesz się plenić	będziesz się pleniła będziesz się plenić	będziesz się pleniło będziesz się plenić	będziecie się plenili będziecie się plenić	będziecie się pleniły będziecie się plenić
3 os.	będzie się plenił będzie się plenić	będzie się pleniła będzie się plenić	będzie się pleniło będzie się plenić	będą się plenili będą się plenić	będą się pleniły będą się plenić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pleńmy się
2 os.	pleń się	pleńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pleniłbym się bym się plenił	pleniłabym się bym się pleniła	pleniłobym się bym się pleniło	plenilibyśmy się byśmy się plenili	pleniłybyśmy się byśmy się pleniły
2 os.	pleniłbyś się byś się plenił	pleniłabyś się byś się pleniła	pleniłobyś się byś się pleniło	plenilibyście się byście się plenili	pleniłybyście się byście się pleniły
3 os.	pleniłby się by się plenił	pleniłaby się by się pleniła	pleniłoby się by się pleniło	pleniliby się by się plenili	pleniłyby się by się pleniły

bezosobnik: pleniono by się

bezokolicznik: plenić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: pleniąc się

gerundium: plenienie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: pleniący się

psł. *pelnъ 'zysk, korzyść; zdobycz (wojenna), łup; urodzaj'