niezdarny

Gola podpisuje się niezdarnymi kulfonami, z przejęcia nie w tym miejscu, gdzie trzeba.

źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954

Kąpiel nie była łatwa, bo musiał uważać na opatrunek, a jego towarzysz, zamiast pomóc, przykucnął na brzegu i gapił się z nieskrywaną ciekawością na niezdarne ablucje.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002

W odległości około dwustu metrów ujrzeli żółtoczerwone sylwetki zwierząt, których powolny chód sprawiał wrażenie ciężkiego, niezdarnego utykania.

źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957

Jego prawdziwa kochanka nazywała się Margot, była dziewczyną „z ludu”, do czego się przyznawał w długim, dość niezdarnym poemacie [...].

źródło: NKJP: Jerzy Adamski: Świat jako niespełnienie albo Samobójstwo Don Juana, 2000

Kłamstwo było niezdarne. Może chciała, by Wilk wiedział, że kłamie, a może nie umiała kłamać.

źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006