spuentować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

2.

książk. zakończyć jakiś proces, sprawę lub zdarzenia, nadając im określony sens

Warianty

spointować

Wymowa

[spłentować]

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

Cytaty

Jubilat składał autografy i dedykował swoją ,,Szaranerię’’, a goście wspominali czasy klubu Odnowa i U Stula. Wieczór spuentowała nasza znakomita aktorka [...].

źródło: NKJP: Zdzisław Beryt: Wiecznie młody siedemdziesięciolatek, Gazeta Poznańska, 2001-09-13

Piękny recital nie mógł się obejść bez bisów. Van Dam chciał spuentować je ponownym wykonaniem arii z „Lakme”.

źródło: NKJP: Renata Sas: Skandal w operowej orkiestrze! Wspaniały Van Dam, Express Ilustrowany, 2002-04-22

W rozmowie ze mną, która odbyła się w kwietniu 1989 roku, tak spointował swój wybór: Mogę pośmiać się i pobawić przy lekturze Gombrowicza czy Witkacego, ale nie jest to ulubione przeze mnie widzenie świata i ostatnia mądrość, do jakiej człowiek może dojść.

źródło: NKJP: Helena Zaworska: Andrzej Braun, pisarz tylko dla dorosłych, Gazeta Wyborcza, 1993-12-13

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	spuentuję	spuentujemy
2 os.	spuentujesz	spuentujecie
3 os.	spuentuje	spuentują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spuentowałem +(e)m spuentował	spuentowałam +(e)m spuentowała	spuentowałom +(e)m spuentowało	spuentowaliśmy +(e)śmy spuentowali	spuentowałyśmy +(e)śmy spuentowały
2 os.	spuentowałeś +(e)ś spuentował	spuentowałaś +(e)ś spuentowała	spuentowałoś +(e)ś spuentowało	spuentowaliście +(e)ście spuentowali	spuentowałyście +(e)ście spuentowały
3 os.	spuentował	spuentowała	spuentowało	spuentowali	spuentowały

bezosobnik: spuentowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spuentujmy
2 os.	spuentuj	spuentujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spuentowałbym bym spuentował	spuentowałabym bym spuentowała	spuentowałobym bym spuentowało	spuentowalibyśmy byśmy spuentowali	spuentowałybyśmy byśmy spuentowały
2 os.	spuentowałbyś byś spuentował	spuentowałabyś byś spuentowała	spuentowałobyś byś spuentowało	spuentowalibyście byście spuentowali	spuentowałybyście byście spuentowały
3 os.	spuentowałby by spuentował	spuentowałaby by spuentowała	spuentowałoby by spuentowało	spuentowaliby by spuentowali	spuentowałyby by spuentowały

bezosobnik: spuentowano by

bezokolicznik: spuentować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spuentowawszy

gerundium: spuentowanie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	spuentowanie	spuentowania
D.	spuentowania	spuentowań
C.	spuentowaniu	spuentowaniom
B.	spuentowanie	spuentowania
N.	spuentowaniem	spuentowaniami
Ms.	spuentowaniu	spuentowaniach
W.	spuentowanie	spuentowania

imiesłów przymiotnikowy bierny: spuentowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	spuentowany	spuentowany	spuentowany	spuentowane	spuentowana
D.	spuentowanego	spuentowanego	spuentowanego	spuentowanego	spuentowanej
C.	spuentowanemu	spuentowanemu	spuentowanemu	spuentowanemu	spuentowanej
B.	spuentowanego	spuentowanego	spuentowany	spuentowane	spuentowaną
N.	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanym	spuentowaną
Ms.	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	spuentowani	spuentowani	spuentowane	spuentowane
D.	spuentowanych	spuentowanych	spuentowanych	spuentowanych
C.	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanym	spuentowanym
B.	spuentowanych	spuentowanych	spuentowanych	spuentowane
N.	spuentowanymi	spuentowanymi	spuentowanymi	spuentowanymi
Ms.	spuentowanych	spuentowanych	spuentowanych	spuentowanych

odpowiednik aspektowy: puentować

Składnia

+

spuentować

+

CO + (CZYM)

Pochodzenie

Zob. puenta