poduszkowy II

Byłem poduszkowym przezacnego pana przez dwadzieścia sześć lat. Towarzyszyłem cesarzowi w podróżach po świecie i właściwie - powiem to z dumą - pan nasz nie mógł się nigdzie ruszyć beze mnie, gdyż jego godność wymagała, aby stale zasiadał na tronie, a na tronie nie mógł zasiadać bez poduszki, a poduszkowym byłem ja.

źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Cesarz, 2005

Po tygodniu wiadomość przekazywana na bębnach dociera do tamtejszego pałacu, woreczkowy przekazuje mi srebrniki, poduszkowy zaś mówi zausznikowi, że robota wykonana, do naszego państwa nie trzeba jechać, można pozostać na Riwierze.

źródło: NKJP: Daniel Passent: Bomba felietonowa, Polityka nr 2562, 2006-07-15