pomalutku - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. w sposób, który jest uznawany przez mówiącego za wystarczający w danej sytuacji, ale który mógłby być lepszy w innych warunkach

Używane zwykle jako replika w dialogu.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

słownictwo oceniające

synonimy:

całkiem, całkiem I
jak cię mogę I
jako tako
nawet, nawet I
pomaleńku
pomału
powolutku
znośnie

- Zdrawstwuj, Wołodia, kak zdorowje?
- A jakoś, pomalutku - odpowiadał przechodzień, wolno pnąc się pod górę, a pan Dymitr witał już kogoś innego.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

część mowy: przysłówek