-
1.
pot. w krajach o ustroju komunistycznym oficer, który zajmuje się w wojsku propagandą polityczną -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
działalność polityczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną -
hiperonimy: oficer
-
Postanowienie podpisał starszy politruk Jegorow, zatwierdził naczelnik Lwowskiego Oddziału UKNWD [...].
źródło: NKJP: Maciej Kozłowski: Sprawa premiera Leona Kozłowskiego: zdrajca czy ofiara, 2005
Proszę przyjąć do wiadomości, że to wystawa zorganizowana przez ambasadę chińską. Więcej nie mogę o tym mówić. [...] Chińczycy sami tu wszystko wieszali pod wodzą politruka z ambasady, myśmy się w ogóle nie wtrącali.
źródło: NKJP: Renata Metzger: Hongkong wraca do Chin w Warszawie, Gazeta Wyborcza, 1997-07-04
[...] znając doskonale rosyjski, wkręcali się między krasnoarmiejców i uświadamiali ich, gdzie się faktycznie i po co znaleźli. Od nich dowiedziałem się, że niektórzy żołnierze byli przez swych politruków informowani, że przyjechali walczyć z imperialistami [...].
źródło: NKJP: Andrzej Bratkowski: Budapeszt 1956, Gazeta Wyborcza, 1996-11-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. politruk
politrucy
rzadziej politrukowie
ndepr politruki
depr D. politruka
politruków
C. politrukowi
politrukom
B. politruka
politruków
N. politrukiem
politrukami
Ms. politruku
politrukach
W. politruku
politrucy
rzadziej politrukowie
ndepr politruki
depr -
Skrót od ros. (polit)iczeskij (ruk)owoditiel 'kierownik polityczny'