pomyleniec

  • osoba zachowująca się w sposób, który odbiega od przyjętych norm
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Natychmiast zatrzymali tego pomyleńca i przewieźli do puckiej komendy. Oczywiście do niczego się nie przyznał.

    źródło: NKJP: Sylwia Ressel: Bo jak ci przyłożę!, Dziennik Bałtycki, 1999-11-18

    A wpuśćże wreszcie przybysza do środka - odezwała się z irytacją Gryfina. - Nie trzymaj w progu naszego drogiego gościa. Pomyleniec usłuchał swej pani i usunął się z otworu wejściowego, abym mógł wkroczyć do wnętrza ciemnej, acz przestronnej izby.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pomyleniec
    pomyleńcy
    ndepr
    pomyleńce
    depr
    D. pomyleńca
    pomyleńców
    C. pomyleńcowi
    pomyleńcom
    B. pomyleńca
    pomyleńców
    N. pomyleńcem
    pomyleńcami
    Ms. pomyleńcu
    pomyleńcach
    W. pomyleńcu
    pomyleńcy
    ndepr
    pomyleńce
    depr
  • Zob. mylić

CHRONOLOGIZACJA:
1903, Gazeta Polska, nr 205, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.10.2023