podusić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odcinając dopływ powietrza, doprowadzić do śmierci kolejno wielu osób lub zwierząt

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

	Podobnie podusiła swoje dzieci babka moja w czasie wojny. Bo akurat jej się rodziło na froncie, co przechodził przez wieś. Siedziały z rodziną po cichu, światła zgaszone, bo tamci zaraz by strzelili. I jak dzieci się wykluły, to we wrzaski od razu, no normalnie, jak bachory. To tamta, nie wiedząc, co zrobić, im te szmaty w buzie włożyła. źródło: NKJP: Sylwia Chutnik: Dzidzia, 2009
	Później znienacka zaatakował indyki. Nie podusił, ale żywcem powygryzał kawały mięsa. źródło: NKJP: A.B.: Ślady psich zębów, Wieści Podwarszawskie nr 43 (859), 2007-10-28
	Wszędzie poduszeni ludzie, poskręcani, z pianą na ustach, z rękami wbitymi w ziemię. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia: rzecz o władzy i wolności, 2002
	Włącz se pani radio, bo wentylator chodzić musi. Przecież ludzi nie poduszę - powiedział mi. Wentylator to płuca kopalni. źródło: NKJP: Iwona Dudzik, Tomasz Tosza: Płuca przeciw uszom, Gazeta Wyborcza, 1996-07-08

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podusiłem +(e)m podusił	podusiłam +(e)m podusiła	podusiłom +(e)m podusiło	podusiliśmy +(e)śmy podusili	podusiłyśmy +(e)śmy podusiły
2 os.	podusiłeś +(e)ś podusił	podusiłaś +(e)ś podusiła	podusiłoś +(e)ś podusiło	podusiliście +(e)ście podusili	podusiłyście +(e)ście podusiły
3 os.	podusił	podusiła	podusiło	podusili	podusiły

bezosobnik: poduszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poduśmy
2 os.	poduś	poduście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podusiłbym bym podusił	podusiłabym bym podusiła	podusiłobym bym podusiło	podusilibyśmy byśmy podusili	podusiłybyśmy byśmy podusiły
2 os.	podusiłbyś byś podusił	podusiłabyś byś podusiła	podusiłobyś byś podusiło	podusilibyście byście podusili	podusiłybyście byście podusiły
3 os.	podusiłby by podusił	podusiłaby by podusiła	podusiłoby by podusiło	podusiliby by podusili	podusiłyby by podusiły

bezosobnik: poduszono by

bezokolicznik: podusić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podusiwszy

gerundium: poduszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: poduszony

+

podusić

+

KOGO/CO