neoromantyzm
-
nurt artystyczny w literaturze, sztuce i muzyce przełomu XIX i XX w. nawiązujący do romantyzmu i charakteryzujący się poszukiwaniem nowych koncepcji dzieł i form wyrazu oraz podkreślający rolę indywidualizmu i symbolizmu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
[...] postaci Stanisława Witkiewicza nie można wyodrębniać z ogólnego pejzażu artystyczno-duchowego owego szczególnego okresu, który stanowił echo romantycznej wizji świata z początków XIX wieku. Ba, [...] ta powracająca fala, zwana dziś neoromantyzmem, porwała Stanisława Witkiewicza bez reszty.
źródło: NKJP: Szymon Krakowski: Świat Homera Tatr, Tygodnik Podhalański, 1999
Artyści końca XIX w. wyrażali niepokój ślepym - jak powiadali - rozwojem, który z determinacją prze do przodu, nie zważając na konsekwencje, w tym na ludzkie tragedie, często rozgrywające się za kulisami wielkich przemian. [...] Nastał więc neoromantyzm, zwany nieraz modernizmem. Moderniści zakwestionowali tradycyjne widzenie sztuki.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
Jego twórczość zawdzięczała muzycznemu neoromantyzmowi potrzebę pogłębionej ekspresji i jakość brzmienia, z neoklasycyzmem wiąże ją preferencja logicznej organizacji materii kompozycji.
źródło: NKJP: Żegnaj Profesorze!!!, Gazeta Poznańska, 2002-11-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. neoromantyzm
neoromantyzmy
D. neoromantyzmu
neoromantyzmów
C. neoromantyzmowi
neoromantyzmom
B. neoromantyzm
neoromantyzmy
N. neoromantyzmem
neoromantyzmami
Ms. neoromantyzmie
neoromantyzmach
W. neoromantyzmie
neoromantyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Od: łac. neo- 'nowy' i romantyzm
-
Zob. też: