poprztykać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zacząć z kimś spór, którego wynikiem jest chwilowe pogorszenie się wzajemnych stosunków uczestniczących w nim osób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Dzień wcześniej poprztykali się z mężem, rano on do kopalni, ona do garnków, dziecko ze szkoły, obiad, lakier na włosy. źródło: NKJP: Edyta Gietka: Czynnik ludzki i inne, Polityka nr 2679, 2008-11-08
	Kiedyś tego typu szkolenia nudziły mnie śmiertelnie, poprztykałem się ze swoim szefem, kiedy zapytałem, dlaczego ja mam siedzieć tu i słuchać jakiejś gadaniny o cyklach wykresach i analizach, zamiast realizować transakcje. źródło: NKJP: Internet
	Trochę poprztykał się z żoną, trochę zirytowały go dzieci, akceptujące ojca, gdy spełniał ich oczekiwania, ale ignorujące go, kiedy stawiał żądania [...]. źródło: NKJP: (haus): Konie w deszczu, Dziennik Polski, 2008-05-31
	Razem bawiłyśmy się na podwórku, czasami kłóciłyśmy się o piłkę, a raz nawet poprztykałyśmy się o chłopaka, ale tak naprawdę bardzo się lubiłyśmy. źródło: NKJP: Andrzej Azyan: Duma Kochłowic, Dziennik Zachodni, 2003-07-25
	Potem poprztykali się o coś i Anka poszła w odstawkę. Biegała za nim, błagała, żeby ją wziął z powrotem, ale nie chciał jej widzieć. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poprztykałem się +(e)m się poprztykał	poprztykałam się +(e)m się poprztykała	poprztykałom się +(e)m się poprztykało	poprztykaliśmy się +(e)śmy się poprztykali	poprztykałyśmy się +(e)śmy się poprztykały
2 os.	poprztykałeś się +(e)ś się poprztykał	poprztykałaś się +(e)ś się poprztykała	poprztykałoś się +(e)ś się poprztykało	poprztykaliście się +(e)ście się poprztykali	poprztykałyście się +(e)ście się poprztykały
3 os.	poprztykał się	poprztykała się	poprztykało się	poprztykali się	poprztykały się

bezosobnik: poprztykano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poprztykajmy się
2 os.	poprztykaj się	poprztykajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poprztykałbym się bym się poprztykał	poprztykałabym się bym się poprztykała	poprztykałobym się bym się poprztykało	poprztykalibyśmy się byśmy się poprztykali	poprztykałybyśmy się byśmy się poprztykały
2 os.	poprztykałbyś się byś się poprztykał	poprztykałabyś się byś się poprztykała	poprztykałobyś się byś się poprztykało	poprztykalibyście się byście się poprztykali	poprztykałybyście się byście się poprztykały
3 os.	poprztykałby się by się poprztykał	poprztykałaby się by się poprztykała	poprztykałoby się by się poprztykało	poprztykaliby się by się poprztykali	poprztykałyby się by się poprztykały

bezosobnik: poprztykano by się

bezokolicznik: poprztykać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poprztykawszy się

gerundium: poprztykanie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

poprztykać się

+

z KIM + (o CO/KOGO)