pyknik
-
fizjol. psych. według jednej z koncepcji psychologicznych z początku XX wieku (zgodnie z którą od budowy ciała zależą cechy psychiki ludzkiej) człowiek niskiego lub średniego wzrostu, o krótkich kończynach, krótkiej szyi i zaokrąglonej głowie, ze skłonnością do otyłości
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Witkacolodzy to nie profesorowie zwyczajni zasuszeni między kartkami archiwalnych dokumentów ani łysiejący pyknicy, zazwyczaj tak licznie obecni na naukowych sesjach.
źródło: NKJP: Marcin Baczyński, Michał Cichy: Sabat witkacologów w Słupsku, 16-18 września, Gazeta Wyborcza, 1994-09-20
Imre Nagy był pyknikiem, ale w czasie procesu, po półtorarocznym uwięzieniu, był tak wyniszczony, że wyglądał jak patyczek.
źródło: NKJP: Jan Nowicki jako Imre Nagy, Dziennik Polski, 2003-06-06
Słowo o naszych gościach. Adrien robił zdjęcia, wszystko go dziwiło i o wszystko pytał, miły pyknik z lekkim brzuszkiem, wzbudzający naturalną sympatię. Marcel, wysoki i przystojny, z czarnymi lokami do ramion [...]
źródło: KWJP: Zygmunt Miłoszewski: Jak zawsze, 2017
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pyknik
pyknicy
ndepr pykniki
depr D. pyknika
pykników
C. pyknikowi
pyknikom
B. pyknika
pykników
N. pyknikiem
pyknikami
Ms. pykniku
pyknikach
W. pykniku
pyknicy
ndepr pykniki
depr -
gr. pyknnós 'gruby'