poszturchiwać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

uderzać siebie nawzajem niezbyt mocno co pewien czas

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Nawet Jędrzej, ten dobrze wychowany Jędrzej, poszturchuje się z chłopcem stojącym obok niego. źródło: Zdzisław Czermański: Lwowskie dzieci (cz. 1). Ochotnicy napływają, 1949-09-18 (retropress.pl)
	Kanciaste, brodate twarze nowo przybyłych i ich zachowanie wcale nie pasowały do porządnych ubrań, które na sobie nosili. Poszturchiwali się łakociami, aż w końcu pod przewodem najwyższego ruszyli ku stolikowi w sąsiedniej loży obok łowców. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963
	Młodzi zataczali się od śmiechu, klepali się po plecach i poszturchiwali nawzajem w migotliwym blasku karbidek. źródło: NKJP: Hanna Kostyrko: Klechdy domowe, 1960
	Chociaż razem z innymi chłopcami poszturchiwaliśmy się w ławkach, to jednak myślę, że każdy z moich kolegów tak samo mocno to przeżył. źródło: NKJP: Joanna Kardasz: Gdzie te zegarki...prawdziwe takie, Gazeta Poznańska, 2004-05-14

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poszturchiwałem się +(e)m się poszturchiwał	poszturchiwałam się +(e)m się poszturchiwała	poszturchiwałom się +(e)m się poszturchiwało	poszturchiwaliśmy się +(e)śmy się poszturchiwali	poszturchiwałyśmy się +(e)śmy się poszturchiwały
2 os.	poszturchiwałeś się +(e)ś się poszturchiwał	poszturchiwałaś się +(e)ś się poszturchiwała	poszturchiwałoś się +(e)ś się poszturchiwało	poszturchiwaliście się +(e)ście się poszturchiwali	poszturchiwałyście się +(e)ście się poszturchiwały
3 os.	poszturchiwał się	poszturchiwała się	poszturchiwało się	poszturchiwali się	poszturchiwały się

bezosobnik: poszturchiwano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się poszturchiwał będę się poszturchiwać	będę się poszturchiwała będę się poszturchiwać	będę się poszturchiwało będę się poszturchiwać	będziemy się poszturchiwali będziemy się poszturchiwać	będziemy się poszturchiwały będziemy się poszturchiwać
2 os.	będziesz się poszturchiwał będziesz się poszturchiwać	będziesz się poszturchiwała będziesz się poszturchiwać	będziesz się poszturchiwało będziesz się poszturchiwać	będziecie się poszturchiwali będziecie się poszturchiwać	będziecie się poszturchiwały będziecie się poszturchiwać
3 os.	będzie się poszturchiwał będzie się poszturchiwać	będzie się poszturchiwała będzie się poszturchiwać	będzie się poszturchiwało będzie się poszturchiwać	będą się poszturchiwali będą się poszturchiwać	będą się poszturchiwały będą się poszturchiwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poszturchujmy się
2 os.	poszturchuj się	poszturchujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poszturchiwałbym się bym się poszturchiwał	poszturchiwałabym się bym się poszturchiwała	poszturchiwałobym się bym się poszturchiwało	poszturchiwalibyśmy się byśmy się poszturchiwali	poszturchiwałybyśmy się byśmy się poszturchiwały
2 os.	poszturchiwałbyś się byś się poszturchiwał	poszturchiwałabyś się byś się poszturchiwała	poszturchiwałobyś się byś się poszturchiwało	poszturchiwalibyście się byście się poszturchiwali	poszturchiwałybyście się byście się poszturchiwały
3 os.	poszturchiwałby się by się poszturchiwał	poszturchiwałaby się by się poszturchiwała	poszturchiwałoby się by się poszturchiwało	poszturchiwaliby się by się poszturchiwali	poszturchiwałyby się by się poszturchiwały

bezosobnik: poszturchiwano by się

bezokolicznik: poszturchiwać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: poszturchując się

gerundium: poszturchiwanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: poszturchujący się

	+	poszturchiwać się	+	(z KIM)
Rzpl	+	poszturchiwać się	+	(CZYM)