spowiedź powszechna
-
rel. w Kościele katolickim wyznanie win przez wszystkich zgromadzonych wiernych, mające charakter modlitwy, wygłaszane na początku mszy, połączone z prośbą o darowanie tych przewinień
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- odmówić spowiedź powszechną
-
Czasem ksiądz udzielał wszystkim rozgrzeszenia po spowiedzi powszechnej, na indywidualne wysłuchiwanie każdego brakłoby czasu.
źródło: NKJP: Anna Cieślikiewicz, Dorota Kułaga: Parafia pod reaktorem, prasa, 2006
Rozwój spowiedzi prywatnej, jako równoprawnej ze spowiedzią powszechną, przypada na czasy Grzegorza Wielkiego. W 1215 Sobór Laterański IV wprowadził do dziś obowiązujące regulacje dotyczące pokuty, tj. obowiązek spowiedzi przynajmniej raz w roku w czasie wielkanocnym oraz tajemnicę spowiedzi.
źródło: NKJP: Internet
Można by ten stosunek określić raczej jako rezultat gry między potrzebami uniwersalizmu i strzeżeniem depozytu wiary a koniecznością dotarcia do wiernych w mowie dla nich zrozumiałej. Stąd postanowienia, aby spowiedź powszechną odbywano po polsku, by na urzędy kościelne powoływano duchownych znających język kraju
źródło: NKJP: Jerzy Ziomek: Renesans, 1973
Te koronki do wędzonek, kapłonów i kaczek, ta adoracja kiszki, to miłosne uwielbienie flaków czyni z posiedzenia przy stole religijny niemal rytuał. Nie przypadkiem hałas toastów przyrównuje Kitowicz do nieskładnego powtarzania za księdzem spowiedzi powszechnej.
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Polaków opis własny, Gazeta Wyborcza, 1996-04-13
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: spowiedź, powszechna
Zwykle lp