potrudzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. spędzić dłuższy czas na wykonywaniu z wysiłkiem jakiejś pracy lub czynności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Nim jednak porozkoszujemy się odpowiedzią na pytanie „Kochasz sercem czy ciałem?”, musimy potrudzić się rozwiązaniem testu. źródło: NKJP: Ewa Milewicz: Coś lepszego na połoninie, Gazeta Wyborcza, 1996-05-24
	Wydaje się jednak, że ustawa nie wymaga niczego od pasażerów. [...] Zaś MPK po linii najmniejszego oporu - nakłada rygor na pasażerów [...], zamiast potrudzić się nad znalezieniem rozwiązania. źródło: NKJP: (mst): Pasażerowie są pouczani, Gazeta Krakowska, 2001-10-18
	Sakramentalnego pytania „gdzie byli rodzice?” autor artykułu nie zadał [...], a jeśli ktoś pragnął skomentować artykuł, musiał potrudzić się z napisaniem komentarza [...]. źródło: Jan Szkudliński: Przedwojenni kierowcy na gdyńskich drogach, 2018-05-03 (trojmiasto.pl)
	Skrzynki z bulwami koniecznie należało „opisać”. Ci, którzy potrudzili się i zadbali o „metryczkę” rośliny, mają teraz zadanie ułatwione - sadząc, tworzą przemyślaną kompozycję, wzbogaconą innymi roślinami. źródło: NKJP: (KIS): Kształt dalii, Dziennik Polski, 2005-04-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potrudziłem się +(e)m się potrudził	potrudziłam się +(e)m się potrudziła	potrudziłom się +(e)m się potrudziło	potrudziliśmy się +(e)śmy się potrudzili	potrudziłyśmy się +(e)śmy się potrudziły
2 os.	potrudziłeś się +(e)ś się potrudził	potrudziłaś się +(e)ś się potrudziła	potrudziłoś się +(e)ś się potrudziło	potrudziliście się +(e)ście się potrudzili	potrudziłyście się +(e)ście się potrudziły
3 os.	potrudził się	potrudziła się	potrudziło się	potrudzili się	potrudziły się

bezosobnik: potrudzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		potrudźmy się
2 os.	potrudź się	potrudźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	potrudziłbym się bym się potrudził	potrudziłabym się bym się potrudziła	potrudziłobym się bym się potrudziło	potrudzilibyśmy się byśmy się potrudzili	potrudziłybyśmy się byśmy się potrudziły
2 os.	potrudziłbyś się byś się potrudził	potrudziłabyś się byś się potrudziła	potrudziłobyś się byś się potrudziło	potrudzilibyście się byście się potrudzili	potrudziłybyście się byście się potrudziły
3 os.	potrudziłby się by się potrudził	potrudziłaby się by się potrudziła	potrudziłoby się by się potrudziło	potrudziliby się by się potrudzili	potrudziłyby się by się potrudziły

bezosobnik: potrudzono by się

bezokolicznik: potrudzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: potrudziwszy się

gerundium: potrudzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	+	potrudzić się	+	(CZYM)
	+	potrudzić się	+	(nad CZYM \| z CZYM)

Zob. trud