-
1.
nieprawidłowe funkcjonowanie lub uszkodzenie jakiegoś narządu lub zespołu narządów w organizmie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Choroby i ich leczenie -
- ciężkie, groźne, ostre, poważne, przewlekłe schorzenie; schorzenie alergiczne, neurologiczne, nowotworowe, psychiczne; zawodowe
- schorzenie kręgosłupa, mózgu, płuc, prostaty, przewodu pokarmowego, serca, skóry, stawów, tarczycy, układu krążenia, oddechowego, pokarmowego..., wątroby
- schorzenia u dzieci
- powód, przyczyna; rodzaj, typ schorzenia; grupa, lista; diagnostyka, profilaktyka schorzeń
- leczyć schorzenie
- cierpieć na schorzenia czegoś
-
Nie przyjmujemy pacjentów z przewlekłymi schorzeniami.
źródło: NKJP: Ewa Raciborska: Mówi szczeciński chirurg, Gazeta Wyborcza, 1999-01-19
W wieku sześciu lat zachorował na rzadkie schorzenie kości, a sytuację pogorszył jeszcze wypadek, jakiemu uległ, mając dwanaście lat [...].
źródło: NKJP: Jeff VanderMeer: Przemiana Martina Lake’a, Esensja, 2008-06
Wiele schorzeń nowotworowych wykrytych we wczesnym stadium rozwoju jest całkowicie uleczalnych.
źródło: NKJP: (AB): Kampania życia, Dziennik Polski, 1998-10-01
Przynajmniej część tych schorzeń to skutki zbiorowego wychowywania lub błędów w żywieniu.
źródło: NKJP: K. Jakubowski: Najlepszy na Mazowszu, Tygodnik Ciechanowski, 2002-08-17
Zbyt duże spożycie tych produktów powoduje otyłość i inne choroby cywilizacyjne, takie jak miażdżyca i schorzenia przewodu pokarmowego.
źródło: NKJP: Tadeusz Kasperczyk, Jan Fenczyn: Podręcznik odnowy psychosomatycznej, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. schorzenie
schorzenia
D. schorzenia
schorzeń
C. schorzeniu
schorzeniom
B. schorzenie
schorzenia
N. schorzeniem
schorzeniami
Ms. schorzeniu
schorzeniach
W. schorzenie
schorzenia
-
+ schorzenie + (CZEGO)+ schorzenie + (JAKIE) -
Rzeczownik od dawnego czasownika (s)chorzeć < płn.psł. *chvorěti 'chorować, niedomagać'.
Zob. chory