reagować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zachowywać się w określony sposób w związku z czymś, co się wcześniej wydarzyło

ATEMATYCZNY

opinia publiczna, prasa, rynek, widownia reaguje
reagować gniewem, irytacją, lękiem, oburzeniem, oklaskami, płaczem, spokojem, śmiechem, wzruszeniem, złością
reagować na apele, na docinki, na czyjś dotyk, na krytykę, na krzyk, na niepowodzenia, na czyjś płacz, na pieszczoty, na polecenia, na potrzeby, na problemy, na prośby, na prowokacje, na pytania, na czyjeś słowa, na sygnały, na uwagi, na widok czegoś, na wydarzenia, na zachowania, na zaczepki, na złośliwości, na zmiany, na żarty
reagować z gniewem, ze spokojem, ze strachem, z wściekłością, ze wzruszeniem, ze złością
reagować agresywnie, gwałtownie, histerycznie, łagodnie, nerwowo, przychylnie, spokojnie, spontanicznie, w porę, żywiołowo, żywo
system reagowania kryzysowego; służby szybkiego reagowania

	Jeślibyś chciał reagować na każdą bzdurę w prasie, na nic innego by ci nie wystarczyło czasu. źródło: KWSJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Nie mamy ochoty na to, co do niedawna sprawiało nam przyjemność. Reagujemy złością na propozycje wspólnego spędzenia czasu ze znajomymi. źródło: KWSJP: Lidia Mieścicka-Mellibruda: Być matką dorosłych dzieci: towarzyszyć czy wspierać, 2000
	Bułgaria [...] jest teraz największym w świecie bazarem broni dla wszelkiego rodzaju organizacji buntowniczych i terrorystycznych. Zachód reaguje na to nadzwyczaj łagodnie. źródło: KWSJP: (tk): Bułgarski bazar zbrojeń, Głos Wielkopolski, 1998, nr 12
	Pies ten wybiegł z niecnymi zamiarami ze swojego podwórka i ujadając puścił się w naszym kierunku, nie reagując na nawoływania swojego właściciela. źródło: KWSJP: Dariusz Jezierski: Z dala od Cyrhli, Butorowego Wierchu, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 10
	Duma i nieprzystępność Bolesława, przez kronikarzy nazywana dziwactwem, nie znała kompromisów. Na głos doradców reagował z furią. źródło: KWSJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	reagowałem +(e)m reagował	reagowałam +(e)m reagowała	reagowałom +(e)m reagowało	reagowaliśmy +(e)śmy reagowali	reagowałyśmy +(e)śmy reagowały
2 os.	reagowałeś +(e)ś reagował	reagowałaś +(e)ś reagowała	reagowałoś +(e)ś reagowało	reagowaliście +(e)ście reagowali	reagowałyście +(e)ście reagowały
3 os.	reagował	reagowała	reagowało	reagowali	reagowały

bezosobnik: reagowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę reagował będę reagować	będę reagowała będę reagować	będę reagowało będę reagować	będziemy reagowali będziemy reagować	będziemy reagowały będziemy reagować
2 os.	będziesz reagował będziesz reagować	będziesz reagowała będziesz reagować	będziesz reagowało będziesz reagować	będziecie reagowali będziecie reagować	będziecie reagowały będziecie reagować
3 os.	będzie reagował będzie reagować	będzie reagowała będzie reagować	będzie reagowało będzie reagować	będą reagowali będą reagować	będą reagowały będą reagować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		reagujmy
2 os.	reaguj	reagujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	reagowałbym bym reagował	reagowałabym bym reagowała	reagowałobym bym reagowało	reagowalibyśmy byśmy reagowali	reagowałybyśmy byśmy reagowały
2 os.	reagowałbyś byś reagował	reagowałabyś byś reagowała	reagowałobyś byś reagowało	reagowalibyście byście reagowali	reagowałybyście byście reagowały
3 os.	reagowałby by reagował	reagowałaby by reagowała	reagowałoby by reagowało	reagowaliby by reagowali	reagowałyby by reagowały

bezosobnik: reagowano by

bezokolicznik: reagować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

reagując

gerundium: reagowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: reagujący

odpowiednik aspektowy: zareagować

Rz_osobowy	+	reagować	+	(CZYM) + na CO
Rz_osobowy	+	reagować	+	(JAK) + na CO

internac.

fr. réagir 'odpowiadać działaniem na działanie'

niem. reagieren

z łac. agere 'pędzić, popędzać, gnać'

Początkowe re- (posiadające w łac. znaczenie 'w tył; znów; naprzeciw') częste w złożeniach oznaczających ponowną czynność lub działanie.