kochanek - Wielki słownik języka polskiego PAN

mężczyzna związany uczuciowo i seksualnie z kobietą, która nie jest jego żoną

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

seksualność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

	synonimy:	fagas frajer gach kochaś ogoniarz przyjaciel
	hiperonimy:	partner

przygodny, przypadkowy, stały; kolejny, nowy, ostatni, pierwszy; namiętny, niewierny, piękny, wspaniały, zazdrosny kochanek
kochanek dziewczyny, królowej, przyjaciółki, żony
dziecko; rozstanie, spotkanie, związek z kochankiem
kochanek porzucił kogoś, znikł
mieć kochanka
być, mieszkać, rozstać się z kochankiem

	- On jest moim kochankiem - oświadczyła bez ceregieli. Dodała jeszcze: kosztownym kochankiem, któremu zamierza zafundować wyprawę do Ameryki. źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Waldorff, ostatni baron Peerelu , 2008
	Niby jest dobrze, świetna para, gruchające gołąbeczki, a tu nagle, rach-ciach, rozwód, bo ona ma kochanka, on ją zdradza albo się nie mogą dogadać, znaczy, niezgodność charakterów. źródło: NKJP: Mariusz Cieślik: Śmieszni kochankowie, 2004
	Tancerka robiła właśnie striptiz, a jej zazdrosny kochanek siedział na pełnej podnieconych facetów sali i cierpiał niemiłosiernie. źródło: NKJP: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego : to było nieprawdopodobne, to piękne, to było coś, czego u nas jeszcze nie było, 1999
	Nie miał zamiaru rozliczać jej z byłych lub przyszłych kochanków. Liczyło się tylko tu i teraz. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
	Zmieniała kochanków jak rękawiczki... Porzucona przez kochanka poprzysięgała zemstę na całym męskim rodzie... źródło: NKJP: Stanisław Janicki: Wamp numer jeden,Trybuna Śląska, 2002-10-11

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

Zob. kochać