prostaczek

  • człowiek niewyróżniający się, niezbyt wykształcony lub nieobyty kulturalnie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • naiwny, zwykły prostaczek
    • uchodzić za prostaczka
  • [...] o co chodzi w ludzkim życiu, jaki jest czy powinien być cel naszych zamierzeń i działań? [...] Otóż ja dam odpowiedź prostaczka i będę się przy niej upierał: uważam, że podstawową sprawą jest, aby dać człowiekowi szansę, aby mógł być szczęśliwym i aby to on sam decydował o tym, co mu ten stan przybliża.

    źródło: NKJP: Andrzej Zybała: Na rozdrożu, Obywatel, 2004

    Widza bawić ma najczęściej zetknięcie rodzimych prostaczków z wielkim światem.

    źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Dowcip w sosie słodko-kwaśnym, Polityka, 2000-09-16

    [...] w tych skromnych, ciężko pracujących prostaczkach więcej jest godności i taktu, niż znaleźć można w niejednym szlacheckim domu.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie, 2002

    Dzieła te zapewne zasługują na uznanie, lecz nie mnie, prostaczkowi, o tym rozsądzać.

    źródło: NKJP: Janusz Ślęzak: Panie Prezydencie, Gazeta Krakowska, 2004-01-16

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. prostaczek
    prostaczkowie
    ndepr
    prostaczki
    depr
    D. prostaczka
    prostaczków
    C. prostaczkowi
    prostaczkom
    B. prostaczka
    prostaczków
    N. prostaczkiem
    prostaczkami
    Ms. prostaczku
    prostaczkach
    W. prostaczku
    prostaczkowie
    ndepr
    prostaczki
    depr
  • Zob. prosty I

CHRONOLOGIZACJA:
1522, SPXVI
Inne znaczenie: 'człowiek o względnie niskim poziomie umysłowym'
Data ostatniej modyfikacji: 27.02.2024