prostaczek
-
człowiek niewyróżniający się, niezbyt wykształcony lub nieobyty kulturalnie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
- naiwny, zwykły prostaczek
- uchodzić za prostaczka
-
[...] o co chodzi w ludzkim życiu, jaki jest czy powinien być cel naszych zamierzeń i działań? [...] Otóż ja dam odpowiedź prostaczka i będę się przy niej upierał: uważam, że podstawową sprawą jest, aby dać człowiekowi szansę, aby mógł być szczęśliwym i aby to on sam decydował o tym, co mu ten stan przybliża.
źródło: NKJP: Andrzej Zybała: Na rozdrożu, Obywatel, 2004
Widza bawić ma najczęściej zetknięcie rodzimych prostaczków z wielkim światem.
źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Dowcip w sosie słodko-kwaśnym, Polityka, 2000-09-16
[...] w tych skromnych, ciężko pracujących prostaczkach więcej jest godności i taktu, niż znaleźć można w niejednym szlacheckim domu.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie, 2002
Dzieła te zapewne zasługują na uznanie, lecz nie mnie, prostaczkowi, o tym rozsądzać.
źródło: NKJP: Janusz Ślęzak: Panie Prezydencie, Gazeta Krakowska, 2004-01-16
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. prostaczek
prostaczkowie
ndepr prostaczki
depr D. prostaczka
prostaczków
C. prostaczkowi
prostaczkom
B. prostaczka
prostaczków
N. prostaczkiem
prostaczkami
Ms. prostaczku
prostaczkach
W. prostaczku
prostaczkowie
ndepr prostaczki
depr -
Inne znaczenie: 'człowiek o względnie niskim poziomie umysłowym'