nieposkromienie II

I

rzeczownik

  • książk.  niezdolność do powstrzymania czegoś
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • Nie wiem, czy można to nazwać genem, ale niestety człowiek ma w sobie ukrytą skłonność do przemocy, demonstracji siły, zaborczości, nieposkromienia swoich popędów.

    źródło: Internet: radiogdansk.pl

    W jego umysłowości kobiecość – ze swoją tajemnicą, nieposkromieniem, ciągłym stawaniem się, niepokojącą wielorakością tego, co żywe – jest największym zagrożeniem ładu.

    źródło: Internet: dwutygodnik.com//artykul/7777-pan-samochodzik-i-porno.html

    Mężczyznom zwykle wybaczano słabość w nieposkromieniu żądz, kobiety w tej kwestii musiały liczyć się z silnym społecznym ostracyzmem.

    źródło: Internet: staremiastoelblag-mah.blogspot.com/2015/02/

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. nieposkromienie
    nieposkromienia
    D. nieposkromienia
    nieposkromień
    C. nieposkromieniu
    nieposkromieniom
    B. nieposkromienie
    nieposkromienia
    N. nieposkromieniem
    nieposkromieniami
    Ms. nieposkromieniu
    nieposkromieniach
    W. nieposkromienie
    nieposkromienia

    Inne uwagi

    Zwykle lp

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  nieposkromienie I 
Data ostatniej modyfikacji: 28.02.2024