zawierucha

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. dziejowa

  • Definicja

    2.

    książk.  gwałtowne wydarzenie w dziejach świata lub w czyimś życiu
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  burza
    huragan
    sztorm
    wicher
    wichura
    zamieć
  • Połączenia
    • dziejowa, historyczna, polityczna, rewolucyjna, wojenna; wielka zawierucha
    • zawierucha wojny
    • czas, lata zawieruchy
    • zawierucha rzuciła kogoś gdzieś
    • rozpętać; przetrwać, przeżyć zawieruchę
  • Cytaty

    Niekiedy przychodziły do nas sygnały o zaginionych w zawierusze wojennej bezcennych zbiorach, które raptem odnajdywały się za granicą.

    źródło: NKJP:Monika Piątkowska: Nowy Autor pisze nowe przygody, Gazeta Wyborcza, 1998-04-03

    Epoka biedermeieru to czas względnego spokoju po zawieruchach wojen napoleońskich, sprzyjający projektowaniu i wytwarzaniu mebli oraz przedmiotów dekoracyjnych.

    źródło: NKJP: Rafał Lorek: Zasiądą przy okrągłym stole, Gazeta Krakowska, 2007-06-08

    Ma 48 lat. Występował w zakładach pracy, domach kultury, na festynach. Rok temu po zawieruchach życiowych trafił do łódzkiego schroniska przy ul. Szczytowej.

    źródło: NKJP:(Jed.): Bezdomna kapela, Express Ilustrowany, 2001-10-17

  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. zawierucha
    		 zawieruchy
    D. zawieruchy
    		 zawieruch
    C. zawierusze
    		 zawieruchom
    B. zawieruchę
    		 zawieruchy
    N. zawieruchą
    		 zawieruchami
    Ms. zawierusze
    		 zawieruchach
    W. zawierucho
    		 zawieruchy
  • Składnia
    bez ograniczeń + zawierucha +
    JAKA
    bez ograniczeń + zawierucha +
    CZEGO
  • Pochodzenie

    Najprawdopodobniej etymologicznie powiązany z psł. *virъ ‘wirowanie, gwałtowny ruch obrotowy’ - rzeczownikiem od czasownika *vьrěti ‘wrzeć’ (zob. wrzeć). Zastanawia odmienność samogłoski rdzennej w wyrazie polskim wobec innosłowiańskich odpowiedników, por. brus. zavirúcha, ukr. zavirjucha, ros. dial. zavir(j)úcha / zaverjúcha.