Improwizować polifonicznie? To możliwe. [...] Przez te lata dojrzałem jednak do zagadnienia, co zrobić z Bachem, żeby on był jednocześnie i Bach, i jazzowy. Tak jak to się udało zrobić z Chopinem. Ponieważ to jest barokowa muzyka, muzyka polifoniczna, więc, żeby to korespondowało z oryginałem, żeby było spójne, należało użyć zasady polifonicznej.
źródło: Internet: radiokielce.pl
Za najbardziej oryginalne należy uznać: Wariację VIII, stanowiącą oparty na dysonansowej figurze ostinatowej w basie marsz żałobny, oraz finałową Wariację X (Allegro vivo. Trionfando), w której temat przeprowadzony jest polifonicznie w formie czterogłosowej fugi.