przekupień
-
daw. mężczyzna, który zajmuje się drobnym handlem
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Biznes
handel i usługi
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody -
- krzykliwy; uliczny, wędrowny przekupień; drobni przekupnie
- przekupnie i przekupki
- przekupień handlował, sprzedawał
-
Na jednym rogu ulicy orkiestra grała dosyć żałosne ballady, gdzieś dalej przekupień sprzedawał gorące parówki.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Wolne miasto, 2002
Przekupnie z miasta wystawiali swoje budy z płótna w dole koło drogi, tuż przy ścieżce, co schodziła od dębów cmentarza. Sprzedawali pierniki w kształcie serca i gliniane kogutki-gwizdawki [...].
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1955
Na jarmarkach wielkopostnych przekupnie sprzedający rozmaite potrawy z ryb i placki posypane sezamem lub ziołami mieli obowiązek racjonować porcje - po jednej na osobę, co miało zapobiec niestosownemu w tym czasie objadaniu się nawet pokarmami postnymi.
źródło: NKJP: Bogna Wernichowska: W poście nie tańczę, Dziennik Polski, 2005-02-17
Z każdym kolejnym poniedziałkiem, kiedy targowisko jest czynne, przybywa handlarzy i przekupniów.
źródło: NKJP: Bezpieczniej i wygodniej, Gazeta Poznańska, 2003-01-24
Mówi językiem ludu. Jest fotogeniczny, przystojny i charyzmatyczny. Dobrze czuje się wśród przekupni ulicznych i odwiedza domy biedoty.
źródło: NKJP: Między kapitalizmem a socjalizmem, Trybuna, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przekupień
przekupnie
ndepr przekupnie
depr D. przekupnia
przekupniów
przekupni
C. przekupniowi
przekupniom
B. przekupnia
przekupniów
przekupnie
N. przekupniem
przekupniami
Ms. przekupniu
przekupniach
W. przekupniu
przekupnie
ndepr przekupnie
depr -
Od dawnego pol. przekup 'drobny handel', przekupić 'kupić towar tanio, by sprzedać go drożej'.