-
książk.
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca to uwagę
-
-
-
|
Zdarza się, że ktoś niepospolicie dzielny dzisiaj, jutro okaże się tchórzem.
źródło: NKJP: Michał Komar: Wtajemniczenia, 2009
|
|
Od razu wpadł mi w oko. Wysmukły szatyn, o niepospolicie zielonych oczach.
źródło: NKJP: Stać mnie na szczęście, Trybuna Śląska, 2003-08-25
|
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
niepospolicie_
Przym. st. równy, Przysł. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna |
| szyk: stały: antepozycja |
-
CHRONOLOGIZACJA:
Zob. niepospolicie I
Data ostatniej modyfikacji: 18.03.2024