-
1.a
odczuwający wzburzenie - stan psychiczny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
- wzburzony czytelnik, mężczyzna, tłum; wzburzona kobieta; wzburzeni ludzie, mieszkańcy, rodzice
- wzburzony decyzją, faktem, że..., wiadomością, zachowaniem kogoś
-
– To skandal! – mówi wzburzony mężczyzna. – Przebierałem się w przymierzalni, kiedy w lustrze zauważyłem kamerę. Jeśli ja ją widziałem, to osoby korzystające ze sprzętu też widziały mnie.
źródło: NKJP: Jarosław Stanek: Podglądani i podglądacze, Dziennik Bałtycki, 2005-02-17
W centrum miasta doszło do wystąpień robotniczych. Do wzburzonego tłumu oddziały Grenzschutzu otwarły ogień z karabinów maszynowych. Byli zabici i ranni.
źródło: NKJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
Tubylcy - głęboko wzburzeni pozbawieniem ich prawa do świętych wzgórz - napadali na poszukiwaczy złotonośnych potoków.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wzburzony
wzburzony
wzburzony
wzburzone
wzburzona
D. wzburzonego
wzburzonego
wzburzonego
wzburzonego
wzburzonej
C. wzburzonemu
wzburzonemu
wzburzonemu
wzburzonemu
wzburzonej
B. wzburzonego
wzburzonego
wzburzony
wzburzone
wzburzoną
N. wzburzonym
wzburzonym
wzburzonym
wzburzonym
wzburzoną
Ms. wzburzonym
wzburzonym
wzburzonym
wzburzonym
wzburzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wzburzeni
wzburzeni
wzburzone
wzburzone
D. wzburzonych
wzburzonych
wzburzonych
wzburzonych
C. wzburzonym
wzburzonym
wzburzonym
wzburzonym
B. wzburzonych
wzburzonych
wzburzonych
wzburzone
N. wzburzonymi
wzburzonymi
wzburzonymi
wzburzonymi
Ms. wzburzonych
wzburzonych
wzburzonych
wzburzonych
-
+ wzburzony + CZYMszyk: neutralny -
Zob. burzyć
-
+ wzburzony + CZYMszyk: neutralny