-
2.
książk. nasycenie czegoś dużą ilością elementów naukowych -
[scjentysm] lub [scjentyzm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
nazwy działań intelektualnych człowieka -
Przeładowanie programów i przesadny scjentyzm mają być może źródło w historycznej wizji tradycyjnej szkoły jako uczelni.
źródło: NKJP: Krzysztof Szmidt: Twórczość i pomoc w tworzeniu w perspektywie pedagogiki społecznej, 2001
Fantastyka naukowa pragnie uniknąć oschłego scjentyzmu, ale lubi zaskakiwać czytelnika, zanim pozwoli mu zajrzeć za kulisy tajemnic
źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: Koniec wieku: szkice o literaturze, 1994
Ta wyparta przez scjentyzm duchowość próbuje odtworzyć mit religijny w nieżyczliwym, skrajnie racjonalistycznym otoczeniu.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Realia realian, Polityka nr 2385, 2003-01-25
[...] żadna z wypracowanych wówczas koncepcji metodycznych, w tym nauczania okazjonalnego i nauczania funkcjonalnego [...], nie zyskała powszechnej akceptacji (pierwszej zarzucano zagubienie porządku systemu językowego, drugiej nadal nadmierny scjentyzm).
źródło: Jolanta Nocoń: Problemy i dylematy współczesnej lingwodydaktyki języka polskiego, Lingwistyka Stosowana nr 5, 2012 (ls.uw.edu.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. scjentyzm
scjentyzmy
D. scjentyzmu
scjentyzmów
C. scjentyzmowi
scjentyzmom
B. scjentyzm
scjentyzmy
N. scjentyzmem
scjentyzmami
Ms. scjentyzmie
scjentyzmach
W. scjentyzmie
scjentyzmy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. scientia 'wiedza'