krztusić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pod wpływem silnych emocji nie móc swobodnie mówić lub oddychać

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

synonimy:

zadławiać się
zakrztuszać się

krztusić się słowami
krztusić się z emocji, z gniewu, ze śmiechu, z wściekłości, ze wzburzenia, ze złości

	Szajber krztusił się teraz z gniewu. źródło: KWSJP: Albin Bobruk: Zagony Rososzy, 1984
	Obok niego stała jakaś młoda kobieta i krztusiła się ze śmiechu. źródło: KWSJP: Tadeusz Mieszkowski: Ja i reszta, 1984
	Artur krztusił się z wściekłości, lecz nie spróbował zatrzymać mężczyzny, który był już przy kuchni. źródło: KWSJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
	Elisabeth aż krztusiła się ze wzburzenia. źródło: KWSJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Janka nie uśmiecha się wcale. Patrzy na mnie z nienawiścią i usta jej drżą. - Ty idioto - krztusi się słowami z wściekłości - ty idioto! Jak mogłeś zrobić z siebie takiego błazna? źródło: KWSJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krztusiłem się +(e)m się krztusił	krztusiłam się +(e)m się krztusiła	krztusiłom się +(e)m się krztusiło	krztusiliśmy się +(e)śmy się krztusili	krztusiłyśmy się +(e)śmy się krztusiły
2 os.	krztusiłeś się +(e)ś się krztusił	krztusiłaś się +(e)ś się krztusiła	krztusiłoś się +(e)ś się krztusiło	krztusiliście się +(e)ście się krztusili	krztusiłyście się +(e)ście się krztusiły
3 os.	krztusił się	krztusiła się	krztusiło się	krztusili się	krztusiły się

bezosobnik: krztuszono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się krztusił będę się krztusić	będę się krztusiła będę się krztusić	będę się krztusiło będę się krztusić	będziemy się krztusili będziemy się krztusić	będziemy się krztusiły będziemy się krztusić
2 os.	będziesz się krztusił będziesz się krztusić	będziesz się krztusiła będziesz się krztusić	będziesz się krztusiło będziesz się krztusić	będziecie się krztusili będziecie się krztusić	będziecie się krztusiły będziecie się krztusić
3 os.	będzie się krztusił będzie się krztusić	będzie się krztusiła będzie się krztusić	będzie się krztusiło będzie się krztusić	będą się krztusili będą się krztusić	będą się krztusiły będą się krztusić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		krztuśmy się
2 os.	krztuś się	krztuście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	krztusiłbym się bym się krztusił	krztusiłabym się bym się krztusiła	krztusiłobym się bym się krztusiło	krztusilibyśmy się byśmy się krztusili	krztusiłybyśmy się byśmy się krztusiły
2 os.	krztusiłbyś się byś się krztusił	krztusiłabyś się byś się krztusiła	krztusiłobyś się byś się krztusiło	krztusilibyście się byście się krztusili	krztusiłybyście się byście się krztusiły
3 os.	krztusiłby się by się krztusił	krztusiłaby się by się krztusiła	krztusiłoby się by się krztusiło	krztusiliby się by się krztusili	krztusiłyby się by się krztusiły

bezosobnik: krztuszono by się

bezokolicznik: krztusić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: krztusząc się

gerundium: krztuszenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: krztuszący się

Rz_osobowy

+

krztusić się

+

z CZEGO

Od: niepoświadczonego dawnego rzecz. krtus / krztus 'gardło', utworzonego od tej samej podstawy co krtań (zob.).