-
2.
jęz. taki, który pochodzi od drugiego wyrazu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
antonimy: prymarny
-
Analiza powyższa wykazała, że w XIX wieku formanty antroponimiczne z komponentem -k- były niezwykle produktywne i tworzyły większość nazwisk sekundarnych używanych w tym okresie na terenie parafii św. Małgorzaty w Nowym Sączu.
źródło: NKJP: Magdalena Bułat: Nazwiska z przyrostkami zawierającymi podstawowy element -k- w dziewiętnastowiecznych księgach parafialnych rzymskokatolickiej parafii św. Małgorzaty w Nowym Sączu, 2002
Tenże Hubert Górnowicz, wydzielając rdzeń -gd- w Gdyni, również widział w niej raczej nazwę sekundarną, wywiedzioną od jakiegoś potoku o nazwie Gdynia [...].
źródło: NKJP: Jan Miodek: Rozmyślajcie nad mową, Wiedza i Życie, nr 3/2001, 2001
Od dk. us´pic´ tworzy się czasownik sekundarny u-sypi-a-c´ (zamiast *u-s´pi-a-c´), a od otworzyc´ – otwierac´ III [...].
źródło: Tadeusz Brajerski: Czasowniki polskie. Podział na koniugacje i grupy, Roczniki Humanistyczne XLVIII, 2000 (bibliotekanauki.pl)
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. sekundarny
sekundarny
sekundarny
sekundarne
sekundarna
D. sekundarnego
sekundarnego
sekundarnego
sekundarnego
sekundarnej
C. sekundarnemu
sekundarnemu
sekundarnemu
sekundarnemu
sekundarnej
B. sekundarnego
sekundarnego
sekundarny
sekundarne
sekundarną
N. sekundarnym
sekundarnym
sekundarnym
sekundarnym
sekundarną
Ms. sekundarnym
sekundarnym
sekundarnym
sekundarnym
sekundarnej
W. sekundarny
sekundarny
sekundarny
sekundarne
sekundarna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. sekundarni
sekundarni
sekundarne
sekundarne
D. sekundarnych
sekundarnych
sekundarnych
sekundarnych
C. sekundarnym
sekundarnym
sekundarnym
sekundarnym
B. sekundarnych
sekundarnych
sekundarnych
sekundarne
N. sekundarnymi
sekundarnymi
sekundarnymi
sekundarnymi
Ms. sekundarnych
sekundarnych
sekundarnych
sekundarnych
W. sekundarni
sekundarni
sekundarne
sekundarne
-
fr. secondaire
niem. sekundär
z łac. secundus 'drugi, bezpośrednio następujący'