-
1.
osoba zajmująca się wytwarzaniem peruk - sztucznych lub naturalnych włosów -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Pielęgnacja ciała
osoby związane z pielęgnacją ciała -
hiperonimy: rzemieślnik
-
Po dwugodzinnym przesłuchaniu przyjęto czwórkę siedmiolatków. Natychmiast trafiły w ręce krawca i perukarza, aby ci przygotowali im kostiumy.
źródło: NKJP: Dorota Kas: Fałszywe granie, Dziennik Bałtycki, 1998-10-11
Nie ma się co oszukiwać: aktorzy, charakteryzatorzy, perukarze, bufetowi, po prostu wszyscy pracujący w teatrze są na swój sposób niezwykłymi ludźmi.
źródło: NKJP: Elwira Zborowska: Scenariusz dla artystki, Dziennik Zachodni, 2001-04-20
Jeszcze trochę, a nie będzie już np. pozłotników, bednarzy czy perukarzy, a stolarze zapomną o rozdzieleniu specjalności meblowej od budowlanej.
źródło: NKJP: Grzegorz Okoński: Praca w Wielkopolsce, Gazeta Poznańska, 2006-01-02
Jeszcze w okresie międzywojnia fryzjerzy z perukarzami w jednym stali cechu, parali się także usługami paramedycznymi, jak choćby przystawianiem pijawek [...].
źródło: NKJP: Jan Rogóż: Z brzytwą w ręku, Dziennik Polski, 2008-04-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. perukarz
perukarze
ndepr perukarze
depr D. perukarza
perukarzy
C. perukarzowi
perukarzom
B. perukarza
perukarzy
N. perukarzem
perukarzami
Ms. perukarzu
perukarzach
W. perukarzu
perukarze
ndepr perukarze
depr -