Semita

Semici wierzyli, że mieszka w nich Bóg, i dlatego nazywali je Betel, czyli „domem Boga''. Tak właśnie nazwał Jakub miejsce, gdzie ujrzał we śnie drabinę z aniołami.

źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963

Poznać lub znać znaczyło u Semitów więcej niż tylko widzieć, bo zawierało w sobie międzyosobowe więzy wspólnotowe, stanowiące podstawę i przejaw serdecznej zażyłości.

źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010

Trzeba dopowiedzieć jeszcze i to, że słowo pisane miało funkcję wtórną w kulturze Semity. Funkcję pierwszorzędną miało słowo mówione. Słowo pisane było tylko elementem pomocniczym.

źródło: NKJP: Ciało i krew moja, Dziennik Polski, 2003-08-29

Tymczasem, jak świadczy ich język, Huryci nie byli ani Semitami, ani Indoeuropejczykami, lecz należeli do grupy narodów kaukaskich, jak Gruzini i Abchazi.

źródło: NKJP: Piotr Bieliński: Czego nie wiemy, Gazeta Wyborcza, 1995-12-29