seraj

Rządy te były nieobliczalne, okrutne, a o panowaniu decydował jarłyk, po który podległy książę ruski musiał jeździć do stolicy chana. Niektórym udawało się ocalić życie i wrócić z seraju ze zobowiązaniami płacenia ogromnych danin.

źródło: NKJP: Jerzy Besala: Czy Rosja boi się Polski?, Dziennik Polski, 2005-06-17

Jedno trzeba przyznać, Maminex zainwestował w pięć pokoi, każdy zrobił w innym stylu. Bywalcy mówią, że bardziej ich wystrój pasuje do bliskowschodniego seraju niż polskiego grodziska.

źródło: NKJP: Krystyna Paszkowska: Pech Marysieńki, Dziennik Bałtycki, 2005-09-06

Ładny stylowo i bardzo młody, jak na możliwości syryjskie, zespół domów należał w XVIII wieku do możnej rodziny Azem, wzbogaconej niezmiernie na ówczesnej turystyce, czyli na zyskach z ochrony traktów pielgrzymich, opłatach za noclegi w serajach i za wszystko, co należy do awantury i niczym niepohamowanej potrzeby zmiany miejsca.

źródło: NKJP: Piotr Parandowski: Mitologia wspomnień, 2008