-
1.
książk. zewnętrzna lub położona daleko od centrum część czegoś -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
miejsce i jego usytuowanie w przestrzeni
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
miasto -
- dalekie, odległe; wschodnie, zachodnie peryferie
- peryferie miasta, państwa, stolicy; galaktyki, świata; Europy, Polski, Warszawy...
- mieszkaniec peryferii
- dom, domek, działka; osiedle, ulica; życie na peryferiach
- stać się peryferiami
- leżeć, stać; mieszkać; położony, usytuowany na peryferiach
-
Przez zachodnie peryferie dzielnicy przepływa rzeka Białka.
źródło: NKJP: Internet
Na peryferiach wielkich, kontynentalnych czasz lodowych opady były niewielkie.
źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988
Urząd Gminy przeprowadził się z peryferiów Korytnicy do centrum miejscowości.
źródło: NKJP: (DK): Wreszcie u siebie, Tygodnik Siedlecki, 2007-01-02
Polska pojawiła się na scenie historycznej naszego tysiąclecia jako peryferium Zachodu. Położona między Zachodem i Wschodem [...].
źródło: NKJP: Bronisław Geremek: Historyk w świecie polityki, Gazeta Wyborcza, 1993-01-09
Cały układ uzupełniać ma sieć szybkiego tramwaju o długości 52 km, spajająca stacje kolejowe i !?peryferia miasta.
źródło: NKJP: Wszyscy wolą metro?, Gazeta Lokalna Warszawa-Bemowo, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. peryferie
D. peryferii
przestarz. peryferyj
C. peryferiom
B. peryferie
N. peryferiami
Ms. peryferiach
W. peryferie
Inne uwagi
W M. używa się również formy peryferia , która jest uważana za niepoprawną; spotykane są też użycia formy D. peryferiów .
Zdarzają się użycia w lp: M. peryferium , peryferia , D.C.Ms. peryferium , peryferii , B. peryferium , peryferię , N. peryferium , peryferią . -
+ peryferie + (CZEGO) -
fr. périphérie
z p.-łac. peripheria 'obwód koła'
Podstawą wyrazu łac. jest gr. periphéreia 'obwód koła', pochodzące od peri-phérein 'obnosić, nosić w koło'.
-
Uznawane za niepoprawne: peryferia