seplenić - Wielki słownik języka polskiego PAN

wymawiać nieprawidłowo głoski s, z, c, sz, ż, cz

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

mówienie

	- S psodu, s psodu... - zaczął seplenić sprzedawca lodów. - S psodu to nic nie pomoze. Pseprasam pana, psecies kazdy wie, ze tseba stanąć s tyłu... źródło: NKJP: Ludwik Jerzy kern: Ferdynand Wspaniały, 1963
	Pierwszy raz mówiłem o sobie do większej grupy osób i pierwszy raz ktoś chciał mnie słuchać. Mocno seplenię i pierwszy raz w grupie ludzi, jak sepleniłem, nikt się ze mnie nie śmiał. źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni: proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994
	- Jestem już starym człowiekiem - mówi pan Li, lekko sepleniąc, bo w domu, by czuć się swobodniej, wyjmuje sztuczną szczękę. - Moje dzieci są dorosłe, nie potrzebują już mojej pomocy. źródło: NKJP: Piotr Gillert: Korea, Gazeta Wyborcza, 1998-04-30
	Policja szuka złodziejek. Ta starsza to osoba dobrze zbudowana, włosy spięte w „kitkę”, ciemne okulary, sepleni. Ta młodsza jest nieco niższa od swej kompanki, włosy ciemne, rozpuszczone. źródło: NKJP: K. Jakubowski: Metoda na długopis i szklankę wody, Tygodnik Ciechanowski, 2007-07-24

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sepleniłem +(e)m seplenił	sepleniłam +(e)m sepleniła	sepleniłom +(e)m sepleniło	sepleniliśmy +(e)śmy seplenili	sepleniłyśmy +(e)śmy sepleniły
2 os.	sepleniłeś +(e)ś seplenił	sepleniłaś +(e)ś sepleniła	sepleniłoś +(e)ś sepleniło	sepleniliście +(e)ście seplenili	sepleniłyście +(e)ście sepleniły
3 os.	seplenił	sepleniła	sepleniło	seplenili	sepleniły

bezosobnik: sepleniono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę seplenił będę seplenić	będę sepleniła będę seplenić	będę sepleniło będę seplenić	będziemy seplenili będziemy seplenić	będziemy sepleniły będziemy seplenić
2 os.	będziesz seplenił będziesz seplenić	będziesz sepleniła będziesz seplenić	będziesz sepleniło będziesz seplenić	będziecie seplenili będziecie seplenić	będziecie sepleniły będziecie seplenić
3 os.	będzie seplenił będzie seplenić	będzie sepleniła będzie seplenić	będzie sepleniło będzie seplenić	będą seplenili będą seplenić	będą sepleniły będą seplenić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sepleńmy
2 os.	sepleń	sepleńcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sepleniłbym bym seplenił	sepleniłabym bym sepleniła	sepleniłobym bym sepleniło	seplenilibyśmy byśmy seplenili	sepleniłybyśmy byśmy sepleniły
2 os.	sepleniłbyś byś seplenił	sepleniłabyś byś sepleniła	sepleniłobyś byś sepleniło	seplenilibyście byście seplenili	sepleniłybyście byście sepleniły
3 os.	sepleniłby by seplenił	sepleniłaby by sepleniła	sepleniłoby by sepleniło	sepleniliby by seplenili	sepleniłyby by sepleniły

bezosobnik: sepleniono by

bezokolicznik: seplenić

imiesłów przysłówkowy współczesny: sepleniąc

gerundium: seplenienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: sepleniący

psł. *šьpьl'ati 'szeptać, mówić wadliwie'

Zob. szeptać