z półprofilu I - Wielki słownik języka polskiego PAN

tak, że czyjaś twarz widoczna jako skierowana niezupełnie przodem w kierunku patrzącego, lecz zwrócona lekko w lewą lub prawą stronę

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

wygląd

	Jej całą głowę zobaczyłam pierwszy raz w oknie taksówki, z półprofilu [...]. źródło: NKJP: Zbigniew Kruszyński: Na lądach i morzach. Opisy i opowiadania, 1999
	Twarze, zwykle oglądane na ekranie en face, tu zaś z półprofilu, z boku, pod dziwnymi kątami. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo. Komedia romantyczna, 2004
	Twarz przedstawiono z półprofilu i widać było, że władca [...] jest niemal całkowicie pozbawiony wgłębienia u nasady nosa. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód, 2003
	W paszportach biometrycznych umieszczane zostaną nowe zdjęcia - z twarzą sfotografowaną na wprost, a nie z półprofilu. źródło: NKJP: Drożej i dalej, Dziennik Polski, 2006-08-24

typ frazy: fraza przysłówkowa

ndm

Zob. też: