rozbrajająco

  • w sposób charakterystyczny dla kogoś, kto budzi sympatię i powoduje, że nie można się na niego złościć
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • uśmiechać się rozbrajająco
    • naiwnie i rozbrajająco
    • rozbrajająco naiwny, szczery
  • Wprawdzie afery wśród polityków występują stale, ta jednak wydała mi się rozbrajająco infantylna.

    źródło: NKJP: Ariana Nagórska: Elita w ciemię bita, Akant, 2007-03

    Na pytanie zrozpaczonego lokatora, dlaczego postawili taką ścianę, skoro widzieli, że jest krzywa, odpowiedzieli rozbrajająco: stawialiśmy zgodnie z planem.

    źródło: NKJP: (asz): Od wody, ognia i fachowców, Trybuna Śląska, 2003-10-10

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. zbroić 1

CHRONOLOGIZACJA:
1875, Bluszcz, nr 24, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.06.2024