falkonet
-
wojsk. nieduże działo o długiej lufie, ładowane od przodu, umieszczane zwykle na burcie okrętu lub na murze twierdzy, używane w Europie w XVI–XVIII w.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
- ogień, salwa z falkonetów
- lufa falkonetu
-
Pierwszym zabytkiem w rejestrze darów przekazanym muzeum w 1920 r. była lufa falkonetu z XVII w., pochodząca z zamku w Wiśniowcu. Ofiarował ją, wraz z dwoma innymi lufami armatnimi, Antoni Strzałecki.
źródło: NKJP: Wojciech Romański, Leszek K. Talko: Cytadela i Pola Elizejskie, Gazeta Wyborcza, 1992-01-02
We wnętrzu „Wisły” zainstalowano okratowane stanowiska, skonstruowane tak, aby marynarze mieli zarówno dobrą pozycję strzelecką, jak i byli chronieni przez żelazne nadburcie. Poza tym na dziobie i rufie dodano po 1-funtowym falkonecie [...].
źródło: NKJP: Oskar Myszor: Parowce na powstańców, Polityka, 2008-03-01
Dotarły też utknięte w bagnach dwa działka polskie. Ogień tych falkonetów rozerwał wreszcie zasieki obozu szwedzkiego.
źródło: NKJP: Jak Polacy Kreml zdobyli, Dziennik Polski, 2000-10-27
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. falkonet
falkonety
D. falkonetu
falkonetów
C. falkonetowi
falkonetom
B. falkonet
falkonety
N. falkonetem
falkonetami
Ms. falkonecie
falkonetach
W. falkonecie
falkonety
-
ang. falconet
z wł. falconetto
-
Zob. też: